เหรียญเจ้าประคุณสมเด็จพระพุฒาจารย์(โต พฺรหฺมรํสี) วัดระฆังโฆสิตาราม กรุงเทพมหานคร ปี 2499 สำนักพุทธ อุปถัมภ์ เนื้อทองแดง หลวงปู่นาค โสภโณ ปลุกเสก

หลวงปู่นาค วัดระฆัง ได้ขึ้นชื่อว่า เป็นพระผู้ปฏิบัติดีปฏิบัติชอบ เคร่งครัดในพระธรรมวินัย และได้เป็นผู้สร้าง พระผงพิมพ์ต่างๆ ที่ได้ขึ้นชื่อว่า เป็นหน่อเนื้อเชื้อไข จากพระสมเด็จวัดระฆัง สมเด็จโตพรหมรังสี โดยตรง ทั้งในด้านของชนวนมวลสาร และวิธีการสร้างจากตำราของ สมเด็จพุฒาจารย์โตพรหมรังษี อีกด้วย

หลวงปู่นาค มีชื่อเดิมว่านาค นามสกุล มะเริงสิทธิ์ กำเนิดที่บ้านปราสาทตำบลจันอัด อำเภอโนนสูงจังหวัดนครราชสีมา เมื่อวันศุกร์ที่ 1 สิงหาคมปี 2427 ตรงกับขึ้น 10 ค่ำเดือน 9 ปีวอก เวลา 19:00 น. ปู่ของท่าน ชื่อขุนประสิทธิ์ (อยู่) เป็นนายอากรเมืองโคราช ย่าชื่อฉิม มะเริงสิทธิ์ บิดาชื่อนายป้อม มารดาชื่อนางสงวน นามสกุลมะเริงสิทธิ์ มีพี่น้องร่วมบิดามารดาเดียวกัน 4 คน

มรณภาพ
เมื่อวันที่ 15 มกราคมปี 2514 เวลา 04.40 น. หลวงปู่นาคมรณภาพด้วยโรคชรา ที่โรงพยาบาลศิริราช สิริรวมอายุได้ 87 ปี 75 พรรษา

วัดระฆังโฆสิตารามวรมหาวิหาร เป็นวัดพุทธในประเทศไทย ตั้งอยู่ในแขวงศิริราช เขตบางกอกน้อย กรุงเทพมหานคร เป็นพระอารามหลวงชั้นโท ชนิดวรมหาวิหาร อยู่ในเขตการปกครองคณะสงฆ์มหานิกาย ภาค 1 วัดแห่งนี้เป็นวัดเก่าที่สร้างขึ้นในสมัยกรุงศรีอยุธยา เดิมชื่อว่า "วัดบางหว้าใหญ่" ต่อมาในสมัยกรุงธนบุรี สมเด็จพระเจ้ากรุงธนบุรีทรงสถาปนาพระราชวังใกล้เคียงกับวัดดังกล่าว และโปรดเกล้าฯ ให้ยกวัดนี้ขึ้นเป็นพระอารามหลวง โดยใช้เป็นที่ประทับของสมเด็จพระสังฆราช สกลมหาสังฆปริณายก

ในสมัยกรุงรัตนโกสินทร์ รัชสมัยพระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราช วัดบางหว้าใหญ่อยู่ภายใต้พระอุปถัมภ์ของสมเด็จพระเจ้าพี่นางเธอ เจ้าฟ้ากรมพระเทพสุดาวดี พระเชษฐภคินีของพระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราช และเป็นพระชนนีของกรมพระราชวังบวรสถานพิมุข พระองค์ทรงมีตำหนักที่ประทับอยู่ติดกับวัด และทรงบูรณปฏิสังขรณ์วัดร่วมกับพระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราช ระหว่างการบูรณปฏิสังขรณ์ได้ขุดพบระฆังสัมฤทธิ์ใบหนึ่ง ซึ่งพระองค์ทรงโปรดให้นำไปไว้ที่วัดพระศรีรัตนศาสดาราม (วัดพระแก้ว) และทรงพระกรุณาให้สร้างระฆังขึ้นใหม่จำนวน 5 ใบมาทดแทน พร้อมพระราชทานนามวัดใหม่ว่า "วัดระฆังโฆสิตาราม" เพื่อรำลึกถึงเหตุการณ์นั้น และฟื้นฟูตามแบบแผนในสมัยกรุงศรีอยุธยา ที่เคยมีวัดชื่อเดียวกัน ในรัชกาลพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว มีพระบรมราชโองการให้เปลี่ยนชื่อเป็น "วัดราชคัณฑิยาราม" (คำว่า "คัณฑิ" แปลว่า ระฆัง) แต่เนื่องจากประชาชนไม่นิยมเรียกชื่อนี้ จึงยังคงใช้ชื่อว่า "วัดระฆังโฆสิตาราม" จนถึงปัจจุบัน

วัดระฆังโฆสิตารามมีหอพระไตรปิฎกซึ่งถือเป็นสถาปัตยกรรมที่วิจิตรสวยงาม เดิมทีเป็นพระตำหนักและหอประทับนั่งของพระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราช ขณะยังทรงรับราชการในสมัยกรุงธนบุรี และเมื่อเสด็จขึ้นครองราชสมบัติแล้ว ได้โปรดเกล้าฯ ให้นำอาคารดังกล่าวมาถวายวัด พร้อมทรงมีพระราชประสงค์ให้บูรณปฏิสังขรณ์ให้วิจิตรงดงาม เพื่อใช้เป็นหอพระไตรปิฎกประจำพระอารามแห่งนี้

วัดระฆังโฆสิตาราม วรมหาวิหาร ตั้งแต่สมัยกรุงธนบุรีมาจนถึงยุคปัจจุบันนี้ มีอธิบดีสงฆ์ปกครองวัดมาแล้ว 12 รูปด้วยกัน ดังนี้

ลำดับ    เจ้าอาวาส    วาระ (พ.ศ.)
1.    สมเด็จพระสังฆราช (ศรี)    2312 — 2337
2.    พระพนรัตน (นาค)    2337 — ?
3.    พระพุฒาจารย์ (อยู่)    ? — ?
4.    สมเด็จพระพนรัตน (ทองดี)    ? — ?
5    สมเด็จพระพนรัตน (ฤกษ์)    ? — ?
6.    สมเด็จพระพุฒาจารย์ (โต พฺรหฺมรํสี)    2395 — 2415
7.    หม่อมเจ้าพระสมเด็จพระพุฒาจารย์ (ทัด)    2415 — 2437
8.    สมเด็จพระพุทธโฆษาจารย์ (หม่อมราชวงศ์เจริญ ญาณฉนฺโท)    2437 — 2470
9.    พระเทพสิทธินายก (นาค โสภโณ)    2470 — 2514
10.    พระเทพญาณเวที (ละมูล สุตาคโม)    2515 — 2530
11.    พระเทพประสิทธิคุณ (ผัน ติสฺสโร)[8]    2532 — 2550
12.    พระธรรมธีรราชมหามุนี (เที่ยง อคฺคธมฺโม)    2550 — 2564
13.    พระเทพประสิทธิคุณ (ประจวบ ขนฺติธโร)    19 กุมภาพันธ์ 2565 - ปัจจุบัน
วิกิพีเดีย