เจ้าสัว หลวงปู่บุญ วัดกลางบางแก้ว นครปฐม เนื้อผงยาจินดามณี สร้างในคราวฉลองสมณศักดิ์เป็นพระครูอุตรการบดี ปี ๒๔๕๘ ไม่เป็นมาตรฐาน แต่องค์นี้ดูเก่า พิมพ์ทรงได้มาตราฐาน

พระพุทธวิถีนายก หรือหลวงปู่บุญ ขนฺธโชติ (3 กรกฎาคม พ.ศ. 2391 — 4 เมษายน พ.ศ. 2478) เป็นอดีตเจ้าอาวาสวัดกลางบางแก้ว วัตถุมงคลของท่านที่นับว่าขึ้นชื่อที่สุดคือ เหรียญเจ้าสัว พระผงยาวาสนา จินดามณี และเบี้ยแก้ที่มีคุณวิเศษทั้งรักษาโรค และ เมตตามหานิยม และแก้เหตุร้ายให้กลายเป็นดี

ประวัติ
พระพุทธวิถีนายก มีนามเดิมว่าบุญ เกิดเมื่อวันที่ 3 กรกฎาคม พ.ศ. 2391 ตรงกับปลายรัชสมัยของพระบาทสมเด็จพระนั่งเกล้าเจ้าอยู่หัว ที่ตำบลท่าไม้ อำเภอกระทุ่มแบน จังหวัดสมุทรสาคร เป็นบุตรชายคนโตในจำนวนที่น้อง 6 คนของนายเส็งและนางลิ้ม ตอนเด็กเคยเป็นไข้หนักถึงสลบ บิดามารดาเข้าใจว่าตายแล้ว ขณะเตรียมจะเอาไปฝังได้กลับฟื้นขึ้นมาอีก จึงขนานนามว่า บุญเมื่อบิดาถึงแก่กรรม ป้าของท่านได้นำมาฝากให้อยู่กับพระปลัดทอง วัดคงคาราม (วัดกลางบางแก้ว) อำเภอนครชัยศรี เมื่อมีอายุ 15 ปีจึงบรรพชาเป็นสามเณร และได้อุปสมบท ณ พัทธสีมาเมื่อวันที่ 21 มิถุนายน พ.ศ. 2412 โดยมีพระปลัดปาน วัดตุ๊กตา เป็นพระอุปัชฌาย์ พระปลัดทอง วัดกลางบางแก้ว พระอธิการทรัพย์ วัดงิ้วราย และพระเกจิอาจารย์อีก 2 ท่าน และได้รับฉายาทางธรรมว่า ขนฺธโชติ

ตำแหน่งทางคณะสงฆ์
พ.ศ. 2433 เป็นเจ้าคณะหมวด
27 สิงหาคม พ.ศ. 2459 ได้รับแต่งตั้งเป็นพระอุปัชฌาย์
30 ธันวาคม พ.ศ. 2459 ได้รับพระราชทานสัญญาบัตรเป็นพระครูอุตรการบดี เจ้าคณะแขวงจังหวัดนครปฐม
30 ธันวาคม พ.ศ. 2462 ได้รับพระราชทานสัญญาบัตรเป็นพระครูพุทธวิถีนายก เจ้าคณะรองจังหวัดนครปฐม
6 พฤศจิกายน พ.ศ. 2471 ได้รับพระราชทานสัญญาบัตรสมณศักดิ์เป็นพระราชาคณะที่ พระพุทธวิถีนายก ประธานกรรมการคณะจังหวัดนครปฐมและจังหวัดสุพรรณบุรี
หลวงปู่บุญเริ่มสร้างวัตถุมงคลภายหลังจากเป็นเจ้าอาวาสตั้งแต่ปี พ.ศ. 2429 จนมรณภาพเมื่อวันที่ 8 เมษายน พ.ศ. 2478 ตรงกับรัชสมัยของพระบาทสมเด็จพระปรเมนทรมหาอานันทมหิดล พระอัฐมรามาธิบดินทร สิริอายุได้ 86 ปี 275 วัน 66 พรรษา
ข้อมูลวิกิพีเดีย