เศียรพ่อแก่ฤาษี หลัง พระพิฆเนศ หลวงปู่หมุน วัดซับลำใย เนื้อผง ปี 2543

ตำนาน กล่าวไว้ว่า พระฤาษี มีอยู่ด้วยกันทั้งหมด 108 องค์ พ่อแก่ หรือ พระฤาษี ถือเป็นสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่คนในแวดวงศิลปะแขนงต่างๆ ล้วน นิยมเคารพนับถือบูชา เพราะเชื่อว่า พ่อแก่ เป็นคนนำวัฒนธรรม เป็นผู้นำเอาศิลปะไม่ว่าจะเป็นการ ร้องรำทำเพลง หรือแม้แต่การร่ายรำ นาฏศิลป์ มาถ่ายทอดให้กับมนุษย์ ได้รู้จักความอ่อนช้อยของศิลปะ รู้จักความอ่อนโยน รู้จักรัก รู้จักเมตตา และการให้อภัย

ดังนั้น ศิลปิน หรือผู้เกี่ยวข้องใน ศิลปะทุกแขนง ในประเทศไทยจึงได้ เคารพบูชาพ่อแก่  หรือ ครูฤาษี ว่าเปรียบดัง บรมครู แห่งศาสตร์ของการแสดง เมื่อได้บูชาแล้วจะก่อให้เกิดสิริมงคล มีความเจริญก้าวหน้าในด้านการงาน มีเสน่ห์ เมตตามหานิยมในตัว

ชื่อในอักษรเทวนาครี    गणेशः
ชื่อในการทับศัพท์ภาษาสันสกฤต    Gaṇeśa
ส่วนเกี่ยวข้อง    เทพ, พระพรหม (คณปัตยะ), สคุณพรหมัน (ปัญจยาตนบูชา), พระอิศวร
ที่ประทับ    เขาไกรลาศ (เคียงพระศิวะและพระปารวตี), คเนศโลก
มนตร์    โอม ศรี คเณศายะ นะมะห์
โอม คัม คณปัตเย นะมะห์
(Oṃ Shri Gaṇeśāya Namaḥ
Oṃ Gaṃ Gaṇapatye Namaḥ)
อาวุธ    ปรศุ (ขวาน), ปาศ (บาศ), อัณกุศ (ประตักช้าง)
สัญลักษณ์    โอม, ขนมโมทกะ
พาหนะ    หนู
คัมภีร์    คเนศปุราณะ, มุทคลปุราณะ, คณปติอัฐรวศีรษะ
เพศ    บุรุษ
เทศกาล    คเนศจตุรถี
ข้อมูลส่วนบุคคล
คู่ครอง   
พุทธิ (ปัญญา)
ฤทธิ (ความเจริญ)
สิทธิ (ความสำเร็จ)
บิดา-มารดา   
พระศิวะ (บิดา)
พระปารวตี (มารดา)
พี่น้อง    พระขันทกุมาร (พระเชษฐา) ศาสฐา (พระอนุชา)

ประวัติ หลวงปู่หมุน มหาเถระ 5 แผ่นดิน ผู้สำเร็จมหาวิชาธาตุสี่
ในหมู่ของเกจิอาจารย์รุ่นเก่า ชื่อของ หลวงปู่หมุน ฐิตสีโล เป็นอีกหนึ่งครูบาอาจารย์ ที่มีการพูดถึงในเรื่องความศักดิ์สิทธิ์ เป็นกลุ่มพระภิกษุสายเหนือโลก มีเรื่องราวอภินิหารย์ถึงขนาด มีตำนานการพาลูกศิษย์หายตัวจากศรีสะเกษ มาปรากฏตัวที่กรุงเทพฯ  
สำหรับหลวงปู่หมุน ฐิตสีโล เกิดในสกุล “ศรีสงคราม”  หรือ “แก้วปักปิ่น” ถือกำเนิดเมื่อ วันพฤหัสบดี เดือน 5 ปีชวด พ.ศ. 2437 ณ บ้านจาน อ.กันทรารมย์ จังหวัดศรีสะเกษ บิดา ชื่อ "ดี" มารดาชื่อ "อั๊ว" มีอาชีพทำไร่ทำนา เป็นเด็กยากจน แต่มีสติปัญญาเฉลียวฉลาด ต่อมาบิดามารดาเห็นแววทางด้านพระพุทธศาสนา จึงให้บรรพชาเป็นสามเณรเมื่ออายุ 14 ปี และนำไปฝากกับพระอาจารย์สีดาเจ้าอาวาสวัดบ้านจาน ซึ่งเป็นพระที่เชี่ยวชาญด้านกรรมฐานและมีวิชาอาคมที่เก่งมาก

ท่านบวขเมื่ออายุได้ 23 ปี พ.ศ.2460 ได้เข้าอุปสมบทหมู่จำนวน 9 รูป โดยหลวงปู่เป็นรูปที่ 9 โดยมีโยมลุงของท่านเป็นเจ้าภาพ โดยมีหลวงพ่อสีดา เป็นพระอุปัชฌาย์ หลวงพ่อเพ็งเป็นพระอนุสาวนาจารย์และหลวงพ่อผุยเป็นพระกรรมวาจาจารย์ ได้รับรับฉายาว่า "ฐิตสีโล" แปลว่า "ผู้มีศีลตั้งมั่น" จากนั้นได้ศึกษาวิชาความรู้จากครูบาอาจารย์ต่าง ๆ ในแถบนั้นเป็นเวลา 4 ปี ก่อนออกแสวงหาครูบาอาจารย์อื่น ๆ เพื่อศึกษาคันธธุระและวิปัสสนาธุระในชั้นที่สูง ๆ ขึ้นไป
ก่อนที่จะออกเดินทางหาความรู้ศึกษาสรรพวิชาและศึกษามูลขจายน์ ที่กรุงเทพฯ  ก่อนที่จะเดินทางออกศึกษาวิชาอาคมในหลายพื้นที่ทั่วประเทศ ไม่ว่าจะพ่อท่านคล้าย วาจาสิทธิ์  พระอาจารย์ทิม วัดช้างไห้ สืบวิชามีดหมอหลวงพ่อเดิม จากหลวงพ่อขำ วัดเขาแก้ว และเรียนวิชามหาธาตุสี่ ในสายสมเด็จลุน นครจำปาศักดิ์ จนสำเร็จ

หลังจากนั้น หลวงปู่ก็กลับมาจำพรรษา ที่วัดบ้านจาน จนได้รับแต่งตั้งเป็นเจ้าอาวาส และพระอุปัชฌาย์ รับสมณศักดิ์เป็นพระครูชั้นประทวน ที่" พระครูหมุน ฐิตสีโล" หลวงปู่ได้ปฎิบัติศาสนกิจตามที่ได้รับมอบหมายเป็นเวลาถึง 20 ปี จึงลาออกจากทุกตำแหน่ง ต้องการใช้ชีวิตที่เหลือบำเพ็ญสมณธรรมปฏิบัติพระวิปัสสนาธุระ อย่างเดียว ประมาณปี 2487 ในช่วงที่หลวงปู่อายุ 50 ปี ท่านเก็บบริวารออกธุดงค์บำเพ็ญเพียรอยู่ในป่าดงดิบ โดยลำพังแต่ผู้เดียว และในช่วงนี้เองที่หลวงปู่ได้พบกับอาจารย์จ่อยและอาจารย์ขวัญ วัดป่าหนองหล่ม ในระหว่างที่หลวงปู่ธุดงค์โดยบังเอิญ อาจารย์ทั้ง 2 จึงได้นิมนต์หลวงปู่โปรดญาติโยมที่วัดป่าหนองหล่ม หลังจากที่หลวงปู่หมุนเดินธุดงค์แสวงหาธรรม อยู่หลายสิบปี ประมาณปี 2520 ท่านจึงกลับมายังวัดบ้านจาน ซึ่งวัดบ้านจานในยามนั้น มีอายุกว่า 200 ปี อยู่ในสภาพทรุดโทรม ท่านจึงได้พัฒนาวัด สร้างอุโบสถขึ้นมา ด้วยหยาดเหงื่อและแรงจิต ทำให้อุโบสถเสร็จสมบูรณ์ในเวลาอันสั้น

ปี พ.ศ.2464 หลวงปู่หมุนเริ่มออกศึกษาแสวงหาประสบการณ์โดยได้ร่ำเรียนทั้งเวทย์วิทยาและสมถกรรมฐานจากครูบาอาจารย์หลายสำนัก ศึกษาวิชาอาคมที่ สำนักตักศิลาแห่งบ้านจิกใหญ่ อ.พิบูลมังสาหาร จังหวัดอุบลราชธานี กระทั่งศึกษาคัมภีร์มหาพุทธาคมอันเป็นแม่บทของคัมภีร์ปถมัง คัมภีร์อิทธิเจ คัมภีร์มหาราช คัมภีร์ตรีนิสิงเห ซึ่งเป็นพื้นฐานแห่งอำนาจจิต โดยเฉพาะอย่างยิ่งตำราพิชัยสงคราม เช่น คัมภีร์นิติประกาศิต คัมภีร์ธนูรเวทว่าด้วยการแต่งเครื่องครอบมนตร์ในสงคราม เป็นต้น
 

 

นอกจาก นี้ท่านยังได้ช่วยเหลือ ลูกศิษย์และสหธรรมิก อีกหลายวัดเช่น วัดป่าหนองหล่ม, วัดโนนผึ้ง ,วัดซับลำใย, และคณะศิษย์วัดสุทัศน์ฯ ในการสร้างถาวรวัตถุของวัด จนเป็นที่มาของ วัตถุมงคลที่ได้รับความนิยมในหลายรุ่นต่อมา ดังนั้นจึงไม่ใช่เรื่องแปลกเมื่อวัตถุมงคลและเครื่องรางของขลังแทบทุกรุ่น ที่ท่านจัดสร้างขึ้น จึงเป็นที่นิยมในหมู่ศิษยานุศิษย์ ด้วยเชื่อในพลังแห่งบุญฤทธิ์จิตตานุภาพของท่าน

 

จนกระทั่งเมื่อเวลา 07.30 น. วันที่ 11 มี.ค.2546 หลวงปู่หมุน ฐิตสีโล พระอมตะเถระ 5 แผ่นดิน แห่งวัดบ้านจาน อ. กันทรารมย์ จ.ศรีสะเกษ มรณภาพลงอย่างสงบบนกุฎี สิริอายุ 109 ปี 86 พรรษา
ข้อมูล วิกิพีเดีย komchadluek