ล็อกเก็ต พระสังกัจจายน์ หลัง พระโพธิสัตว์กวนอิม วัดมหาสอน ลพบุรี

พระสังกัจจายน์ พระอรหันต์ผู้บันดาลโชคลาภ ปัญญา และเมตตามหานิยม
ชาวพุทธกราบไหว้สักการบูชาพระสังกัจจายน์เพื่อให้บังเกิดความเป็นสิริมงคล 3 ประการ ดังนี้
1. โชคลาภและความอุดมสมบูรณ์ พระสังกัจจายน์ได้รับการยกย่องให้เป็นพระผู้อุดมด้วยโภคทรัพย์ และลาภสักการะเสมอด้วยพระสิวลี
2. สติปัญญา เนื่องเพราะพระสังกัจจายน์ได้รับการยกย่องจากองค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้าว่าเป็นเลิศในทางอธิบายความพุทธภาษิต ท่านเป็นอรหันต์ผู้มีปฎิภาณเฉียบแหลม
3. ความงามและความมีเสน่ห์ เนื่องจากเพราะก่อนที่ท่านจะอธิษฐานจิตให้รูปร่างเปลี่ยนแปลง พระสังกัจจายน์มีผิวดั่งทองคำและมีรูปงามละม้ายเหมือนพระพุทธเจ้า จนแม้แต่เทพยดา พรหม มนุษย์ทั้งปวงพากันรักใคร่ชื่นชม

เจ้าแม่กวนอิม
ประวัติความเป็นมา
เจ้าแม่กวนอิมเกิดเมื่อปลายราชวงศ์โจว  แผ่นดินจงหยวน  วันที่  19  เดือนยี่จีน  มีเมืองหนึ่งทางทิศตะวันตกมีชื่อว่า  ซินหลิน  ขณะนั้นผู้ครองเมืองมีชื่อว่า  เมี่ยวจ้วน ซึ่งไม่เลื่อมใสในพุทธศาสนา  ปกครองบ้านเมืองอย่างปราศจากทศพิธราชธรรม  มีมเหสีชื่อว่า  เป่าเต๋อ  ทั้งสองไม่มีบุตรชาย  มีเพียงราชธิดา  3  องค์  องค์โตชื่อเมี่ยวอิม  องค์รองชื่อเมี่ยวหยวน  องค์สุดท้องชื่อเมี่ยวซ่าน  คือพระแม่กวนอิมนั่นเอง  ตอนเยาว์วัยองค์หญิงเมี่ยวซ่านเป็นพุทธมามกะ  ไม่กินเนื้อสัตว์  และมีจิตใจที่ชอบช่วยเหลือผู้อื่นมีความรู้แจ้งในหลักพุทธธรรมาอย่างลึก ซึ้ง  ทรงตั้งพระทัยแน่วแน่ที่จะบำเพ็ญเพียรเพื่อความหลุดพ้น  จึงตั้งปณิธานเข้าสู่เพศบรรพชิต  (ออกบวชวันที่  9  เดือน  9)  โดยมีหลงหลี่ยน  นางกำนัลบวชติดตามไปด้วย  ตอนนั้นพระบิดาเมี่ยวจ้วนไม่เห็นด้วย  จะบังคับให้เลือกราชบุตรเขย  เพื่อจะได้สืบทอดราชบัลลังก์ต่อไป  แต่องค์หญิงเมี่ยวซ่านไม่สนพระทัยเรื่องลาภ  ยศสรรเสริญ  แม้จะถูกพระบิดากลั่นแกล้งอย่างไร  ก็ไม่เคยนึกโกรธเคืองแต่อย่างใด  พระบิดาได้หาวิธีทรมานเพื่อให้เปลี่ยนความตั้งใน  โดยขับไล่ให้ทำงานหนักในสวนดอกไม้  แต่ก็มีเหล่ารุกขเทวดามาช่วยทำแทนให้ทั้งหมด  พระบิดาเมื่อเห็นว่าไม่ได้ผล  จึงรับสั่งให้แม่ชีนำองค์หญิงเมี่ยวซ่านไปอยู่วัดนกยูงขาว  และให้เอางานของแม่ชีทั้งหมดมอบให้องค์หญิงทำคนเดียว  แต่องค์หญิงก็มีพระทัยเด็ดเดี่ยวยิ่งนัก  มีเหล่าเทพารักษ์มาช่วยทำแทนให้อีก  กษัตริย์เมี่ยวจ้วนเข้าพระทัยว่า  พวกแม่ชีไม่กล้าเคี่ยวเข็ญให้ทำงานหนัก  ก็ทรงกริ้ว  สั่งให้ทหารเผาวัดนกยูงขาวจนวอดเป็นจุณไปพร้อมกับพวกแม่ชีทั้งวัด  มีเพียงองค์หญิงเมี่ยวซ่านเท่านั้นที่ปลอดภัยรอดมาได้  กษัตริย์เมี่ยวจ้วนทรงทราบดังนั้น  จึงรับสั่งให้นำตัวราชธิดาไปประหารชีวิต  ตอนนั้นมีเทพารักษ์คอยคุ้มครองเจ้าหญิงอยู่  โดยเนรมิตทองคำทิพย์เป็นเกราะหุ้มพระวรกาย  คมดาบของทหารจึงไม่อาจระคายพระวรกาย  จนดาบหักสะบั้นถึง 3 ครั้ง 3 ครา  พระบิดาทรงกริ้วยิ่งนัก  โดยเข้าพระทัยว่าทหารไม่กล้าประหารชีวิต  จึงรับสั่งให้ประหารนายทหารแทน  แล้วรับสั่งให้จับองค์หญิงไปแขวนคอ  ทว่าผ้าแพรที่แขวนคอก็ขาดสะบั้นลงอีก  ทันใดนั้นปรากฏมีเสือเทวดาตัวหนึ่ง  ได้นำองค์หญิงขึ้นพาดหลังแล้วพาหนีไปที่เขาซียงซัน  ต่อมาเทพไท่ไป๋ได้แปลงร่างเป็นชายชรามาโปรดองค์หญิง  ชี้แนะเคล็ดวิธีการบำเพ็ญเพียรเพื่อดับทุกข์  จนสามารถบรรลุมรรคผลสำเร็จธรรม  (วันที่  19  เดือน  6)  ต่อมาไม่นานบาปกรรมที่กษัตริย์เมี่ยวจ้วนได้ก่อไว้ก็ส่งผล  เกิดล้มป่วยด้วยโรคร้ายแรง  ไม่มียาใดรักษาให้หายได้  ไต้ซือเมี่ยวซ่านทรงทราบด้วยญาณวิถีว่า  พระบิดากำลังประสบเคราะห์กรรมอย่างหนัก  ด้วยความกตัญญูกตเวที  ทรางได้สละดวงตาและแขนสองข้างเพื่อรักษาพระบิดาจนหายจากโรคร้าย  แล้วกลับไปบำเพ็ญภาวนาต่อ  ไต้ซือเมี่ยวซ่านได้พบกับเด็กน้อยที่ชื่อว่า  เซิ่นอิง  เป็นเด็กที่ซุกซน  มักจะมาเที่ยวเล่นในขณะที่ไต้ซือเมี่ยวซ่านกำลังบำเพ็ญภาวนาอยู่  วันหนึ่งไต้ซือเมี่ยวซ่านได้เรียกเหล่าภิกษุณีมาเพื่อบอกว่า  จะละสังขารแล้ว  ขอให้ทุกคนเตรียมการให้พร้อม  ขณะที่ไต้ซือเมี่ยวซ่านนั่งสมาธิอยู่  โดยมีพระภิกษุณีสวดมนต์อยู่  เด็กน้อยเซิ่นอิงเห็นดังนั้น  นึกซนคิดว่าจะแกล้งทำให้ตกใจ  จึงไปหยิบไม้เคาะกล่อง (ไม้ที่เคาะกล่องจังหวะเวลาพระจีนสวด)  ย่องเข้าไปด้านหน้าไต้ซือเมี่ยวซ่าน  เซิ่นอิงได้ตวาดเสียงดังก่อนที่จะยกไม้ตีที่กระหม่อมของไต้ซือเมี่ยวซ่าน  ทำให้เหล่าภิกษุณีต่างตกใจ  หลังจากนั้นทุกคนก็ได้เห็นธรรมกายลอยขึ้น  เป็นพระโพธิสัตว์เจ้าแม่กวนอิม  ไปกราบลากษัตริย์เมี่ยวจ้วน  และไปเขาโปตละโลกาแห่งทะเลทักษิณ  ซึ่งเป็นที่พำนักของพระองค์  ส่วนแม่ชีหยงเหลี่ยน  เมื่อบำเพ็ญเพียรจนสำเร็จก็ได้ขึ้นไปรับใช้พระโพธิสัตว์เจ้าแม่กวนอิมต่อไป  โดยมีชื่อว่า  “เซียน หลง หนี่” (เง็ก นึ่ง)  ส่วนเด็กน้อยเซิ่นอิง  เมื่อได้เห็นพระโพธิสัตว์เจ้าแม่กวนอิมบรรลุธรรมจึงเกิดความศรัทธา  และสำนึกในทันที  โดยภายหลังพระโพธิสัตว์เจ้าแม่กวนอิม  ได้ไปโปรดให้บรรลุธรรมเป็น

“ส้าน ไฉ ถง จื้อ” (กิมท้ง)  พระโพธิสัตว์เจ้าแม่กวนอิมตอนแรกเป็นชาวพุทธ  ตอนหลังเทพไท่ไป๋ได้มาโปรด  ชี้แนะหนทางดับทุกข์  ด้วยเหตุนี้  พระโพธิสัตว์เจ้าแม่กวนอิมจึงเป็นเทพทั้งฝ่ายพุทธ  และฝ่ายเต๋าในเวลาเดียวกัน  ซึ่งบางตำนานบ้างก็ว่ามีธรรมกายเป็นบุรุษ  บ้างก็ว่าเป็นสตรี  แม้องค์จะเป็นพุทธกาย  หากแต่เสด็จลงมาเพื่อสดับฟังเสียงกับผู้มีบุญสัมพันธ์  ทรงโปรดอวตารมาในรูปบุคคลซึ่งเหมาะสม  ต่อการช่วยเหลือ  ตามแต่โอกาส  และสถานการณ์  การปรากฏกายของพระโพธิสัตว์เจ้าแม่กวนอิมจึงไม่เหมือนกัน  มีรูปลักษณ์หลายลักษณะ  เป็นบุรุษบ้าง  สตรีบ้าง  ตามแต่ผู้พบเห็นในตำนาน  ดังมีหลักฐานต่าง ๆ  แต่จะได้รับการยกย่องในรูปสตรีมากในพุทธศาสนามหายาน

สำหรับตำนานของเจ้าแม่กวนอิมปางพันมือ  เป็นปางหนึ่งของมหาโพธิสัตว์อวโลกิเตศวร  เมื่อประมาณหนึ่งหมื่นปีมาแล้ว  เกิดอุทกภัยครั้งใหญ่ในประเทศจีน  ฝนตกหนักน้ำในแม่น้ำฮวงโห  หรือแม่น้ำวิปโยคท่วทท้น  ผู้คนจำนวนมากถูกกระแสน้ำพัดพาไป  พุทธศาสนิกชนได้สวดมนต์วิงวอนต่อพระโพธิสัตว์กวนอิมขอให้ทรงช่วย  ทำให้พระองค์ต้องเสด็จลงมาช่วยผู้ที่ถูกน้ำท่วม  แต่การมีเพียงสองมือ  ย่อมช่วยได้ไม่ทันเหตุการณ์  พระองค์จึงทรงตั้งจิตอธิษฐาน  ว่าขอให้มีพันเนตรพันกร  จะได้ช่วยคนได้ครั้งละพันคน  และทันใดนั้นก็เกิดปาฏิหาร์ตามที่ทรงอธิฐานนั้น  พุทธศาสนิกชนชาวจีน  จึงสร้างองค์สมมติพระโพธิสัตว์อวโลกิเตศวรปางพันเนตรพันกรขึ้น

วัดมหาสอน อ.บ้านหมี่ จ.ลพบุรี
วัดมหาสอน ตั้งอยู่เลขที่ 47 บ้านมหาสอน หมู่ที่ 5 ตำบลมหาสอน อำเภอบ้านหมี่ จังหวัดลพบุรี  สังกัดคณะสงฆ์มหานิกาย
มีที่ดินตั้งวัด เนื้อที่ 26 ไร่ 2 งาน 22 ตารางวา  พื้นที่ตั้งวัดเป็นที่ราบลุ่ม ริมแม่น้ำบางขาม สมัยก่อนวัดถูกน้ำท่วมเป็นประจำ

อาคารเสนาสนะต่างๆ มีอุโบสถ กว้าง 4 เมตร ยาว  เมตร สร้างเมื่อปี 2511  ศาลาการเปรียญ กว้าง 11.5 เมตร ยาว 23.5 เมตร สร้างเมื่อปี 2493 เป็นอาคารไม้ มีหอสวดมนต์เก่าที่สร้างในปี 2485 มีกุฎิสงฆ์ 3 หลัง สำหรับปูชนียวัตถุ มีประประธานในอุโบสถ ขนาดพระเพลา กว้าง3ศอก 1 คืนเศษ

วัดมหาสอนสร้างขึ้นเป็นวัดนับตั้งแต่ พ.ศ. 2408 ชาวบ้านในตำบลร่วมกันสร้าง  โดยมีหลวงพ่อเดช มาอยู่ปกครองวัด
เป็นรูปแรก  ได้ดำเนินการก่อสร้างเสนาสนะสืบมา  ต่อมาได้รับพระราชทานวิสุงคามสีมา เมื่อวันที่ 4 พฤศจิกายน 2509
เขตวิสุงคามสีมากว้าง 26 เมตร ยาว36 เมตร มีภิกษุจำพรรษา 13 รูป

พระครูสุตคุณากร
เจ้าอาวาสวัดมหาสอน
เจ้าคณะตำบลมหาสอน อ.บ้านหมี่ จ.ลพบุรี
ประวัติพระครูสุตคุณากร

เกิด    ๑๖ สิงหาคม พ.ศ. ๒๔๙๙
พรรษา    ๓๐
วัด    วัดมหาสอน

การศึกษา
เปรียญธรรม ๓ ประโยค
ปริญญาพุทธศาสตรบัณฑิต (พธ.บ.)
 
ตำแหน่ง
เจ้าอาวาสวัดมหาสอน
เจ้าคณะอำเภอบ้านหมี่

สมณศักดิ์
๕ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙ เป็น พระครูสัญญาบัตร
เจ้าคณะอำเภอ ชั้นเอก

ลำดับเจ้าอาวาสวัดมหาสอน

1.หลวงพ่อเดช  พ.ศ. 2408-2438
2.หลวงพ่อชม  พ.ศ. 2538-2445
3.หลวงพ่อง้วน  พ.ศ. 2445 - 2456
4.หลวงพ่อเคลือบ จนทสโร  พ.ศ. 2456 - 2462
5.หลวงพ่อชิน สรโณ  พ.ศ. 2456 - 2497
6.พระอธิการเจริญ วณณลีโล พ.ศ. 2497-2506
7.พระครูชิโนวาทธาดา  พ.ศ. 2507-2551
8.พระครูสุตคุณากร พ.ศ.2551 - ปัจุบัน