สมเด็จ วัดหัวลำโพง กรุงเทพมหานคร ยันต์นะชาลีติ รุ่นสร้างพระอุโบสถ เนื้อผง ปี 2545

วัดหัวลำโพง แขวงสี่พระยา เขตบางรัก กรุงเทพมหานคร
พระอารามหลวง ชั้นตรี ชนิดสามัญ
“สักการะบูชาพระพุทธมงคลพระประธานในพระอุโบสถ, บูชาพระธาตุเจดีย์ ทำบุญต่อชีวิตโคกระบือ”

ประวัติวัดหัวลำโพง

เดิมชื่อวัดวัวลำพอง เป็นวัดราษฏร์ โดยมีใครสร้างและสร้างเมื่อใดไม่ปรากฏหลักฐาน แต่คาดว่าสร้างในสมัยต้นกรุงรัตนโกสินทร์ ประมาณรัชกาลที่ ๑ ถึงรัชกาลที่ ๓ ทั้งนี้โดยอาศัยการสันนิษฐานจากรูปทรงของอุโบสถหลังเก่าและเจดีย์ด้านหลัง ซึ่งสร้างคู่กันมา

สมเด็จพระปิยมหาราช ซึ่งเป็นยุคทองของการพัฒนาประเทศชาติในระบบใหม่ ได้ทรงสร้างทางรถไฟขึ้นเป็นครั้งแรกในประเทศไทย คือจากสถานีกรุงเทพฯ ขึ้นไปบริเวณนอกเมืองใกล้กับคูเมืองชั้นนอกคือคลองผดุงเกษม พระราชทานนามว่า สถานีหัวลำโพง ซึ่งอยู่ห่างจาก วัดวัวลำพอง ประมาณ ๒ กิโลเมตร และในการเสด็จพระราชดำเนินทอดผ้าพระกฐิน ที่วัดวัวลำพองนั้นได้โปรดเกล้าฯ ให้เปลี่ยนชื่อวัดเสียใหม่ พระราชทานนามว่า วัดหัวลำโพง

วันที่ ๑๘ กรกฎาคม พ.ศ.๒๕๔๕ วัดหัวลำโพงได้รับพระกรุณาโปรดเกล้าฯ จากพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ยกฐานะวัดขึ้นเป็นพระอารามหลวงชั้นตรี ชนิดสามัญ

พระประธานในโบสถ์ ปางมารวิชัย สมัยต้นกรุงรัตนโกสินทร์ พระนามว่า พระพุทธมงคล ลงรักปิดทอง ปูชนียวัตถุที่สำคัญอื่น ๆ ในพระอุโบสถคือ พระพุทธมงคล พระอัครสาวกหน้าอุโบสถ คือพระพุทธรูปปางห้ามสมุทรหรือหลวงพ่อดำและองค์จำลอง ส่วนชั้นล่างและชั้นกลางเป็นห้องโถงเอนกประสงค์ เขียนภาพจิตรกรรมเพดานและฝาผนัง ชุดวรรณคดีไทย ชาดก และประเพณีไทยทั่วประเทศ
ข้อมูล tourwatthai