นางพญา ฐานจิ้งจก หลวงพ่อพิมพ์ วัดพฤกษะวัน พิจิตร เนื้อผง หลังยันต์ ขนาด 3.2 x 4.4 cm.

"หลวงพ่อพิมพ์ ผลปุญโญ" วัดพฤกษะวัน เกจิเมืองชาละวัน/สืบตำนาน"ยันต์จิ้งจก"
"หลวงพ่อพิมพ์ ผลปุญโญ" วัดพฤกษะวัน

เกจิเมืองชาละวัน/สืบตำนาน"ยันต์จิ้งจก"

ศิษย์เอกก้นกุฏิหลวงปู่หน่าย วัดบ้านแจ้ง

ทีมข่าวกองบรรณาธิการหนังสือพิมพ์คัมภีร์นิวส์ ขอนำเสนอประวัติ" พระครูวิมลปุญญาภรณ์ "หลวงพ่อพิมพ์ ผลปุญโญ" อายุ 80 ปี วัดพฤกษะวัน ต.บางไผ่ อ.บางมูลนาก จ.พิจิตร ศิษย์เอกพุทธาคมของ"หลวงปู่หน่าย อินทสีโล" อดีตเจ้าอาวาสวัดบ้านแจ้ง จ.พระนครศรีอยุธยา ศิษย์รุ่นสุดท้ายของหลวงปู่ศุข วัดปากคลองมะขามเฒ่า  จ.ชัยนาท

ท่านเกิดเมื่อวันที่ 6 มกราคม 2487 ตรงกับ เดือนยี่ ปีวอก ที่บ้านบางไผ่ อ.บางมูลนาก จ.พิจิตร ท่านเป็นลูกคนกลางในจำนวนพี่น้อง 3 คน   เมื่ออายุครบบวชได้อุปสมบทที่วัดตลาดชุม (วัดทอง) ท่านได้ท่องหนังสือสวดมนต์ เจ็ดตำนาน สิบสองตำนานจนมีความชำนาญ หลังจากนั้นได้ศึกษาวิปัสสนากรรมฐานกับหลวงปู่หน่าย อินทสิโล ณ วัดบ้านแจ้ง อ.บางปะหัน จ.พระนครศรีอยุธยา เมื่อปี2515  

นอกจากนั้น ท่านยังได้ศึกษาวิชาอาคมต่าง ๆ กับหลวงปู่หน่วย เช่น วิชาการสักยันต์ วิชาคงกระพัน วิชาเมตตามหานิยม และการสักยันต์จิ้งจก ซึ่งมีเรื่องเล่าถึงประวัติของการสักยันต์คือ ในครั้งนั้นหลวงปู่หน่ายให้ท่านไปเอาตำราโบราณที่วัดศรีภวัง ในขณะที่หลวงพ่อพิมพ์ค้นหาตำราก็พบงูแสงอาทิตย์นอนขดตัวอยู่บนตำรา ท่านจึงตั้งจิตอธิษฐานว่า จะขอนำตำราโบราณเล่มนั้นกลับไปยังวัดบ้านแจ้ง ปรากฏว่า งูก็เลื้อยลงจากตำราเล่มนั้น และหายวับไปกลับตา ท่านจึงนำตำราโบราณกลับมาให้หลวงปู่หน่ายและเล่าเรื่องราวให้ฟัง

เมื่อหลวงปู่หน่ายเปิดตำราเล่มนั้นอ่าน ท่านก็บอกว่า ตำราเล่มนี้เป็นการสักยันต์จิ้งจกที่มีมาช้านานแล้ว และไม่มีใครพบเห็นตำราเล่มนี้มานานแล้ว โดยท่านดีใจมากที่ได้ตำราเล่นนี้มา เพราะการสักยันต์จะมีอานุภาพทางด้านเมตตามหานิยมอย่างมาก ต่อมาหลวงพ่อพิมพ์จึงขออนุญาตหลวงปู่หน่ายสักยันต์จิ้งจกเป็นครั้งแรกที่วัดบ้านแจ้ง ซึ่งได้รับความสนใจจากชาวบ้านและศิษยานุศิษย์เป็นอย่างมาก

หลังจากนั้นหลวงพ่อพิมพ์ได้ศึกษาวิชาอาคมอีกมากมาย แต่ที่สำคัญการจะเรียนวิชาอาคมต่างๆจากหลวงปู่หน่ายได้นั้น ต้องเป็นคนที่มีความซื่อสัตย์ เพราะถ้าไม่ซื่อสัตย์ท่านจะไม่สอนวิชานั้นให้เลย หลวงพ่อพิมพ์ใช้เวลานาน

หลายปีในการศึกษาวิชาและสุดยอดวิชาของหลวงปู่หน่ายคือ "ยันต์ทำผงกำบัง"

การสร้างวัตถุมงคลของหลวงพ่อพิมพ์ มีอยู่มากมายหลายชนิด ในปี2512 หลวงพ่อพิมพ์

ได้ก่อสร้างอุโบสถที่วัดพฤกษะวันโดยหลวงปู่หน่ายได้มาจำพรรษาที่วัดเพื่อควบคุมดูแลการก่อสร้างจนแล้วเสร็จ และได้จัดพิธี

ผูกพัทธสีมาในปี2515 ในการนี้ หลวงปู่หน่าย

เมตตาให้สร้างเหรียญรูปเหมือนของท่าน เรียกว่า "เหรียญปากแบะ " เมื่อหลวงปู่หน่ายมรณภาพในปี 2531 หลวงพ่อพิมพ์ได้นำอัฏฐิของท่านส่วนหนึ่งมายังวัดพฤกษะวัน และบรรจุไว้ในรูปจำลองของหลวงปู่ที่สร้างขึ้น ส่วนที่เหลือท่านนำมาทำพระผงพิมพ์ต่างๆ   

การสร้างวัตถุมงคลของหลวงพ่อพิมพ์ ส่วนมากจะเน้นพุทธคุณไปในทางเมตตา และการค้าขาย ซึ่งท่านจะปลุกเสกเดี่ยวและใช้เวลานานก่อนนำออกมาให้บูชา ที่นิยมกันมากคือ พญาจิ้งจก และนางพญาเต่าทอง รุ่นไตรมาส ปลุกเสกไตรมาส 3 เดือนปี2546 ดีทางเมตตามหานิยม เข้าหาเจ้านายให้จับนางพญาเต่าทองแล้วนึกถึง หลวงปู่ศุข-หลวงปู่หน่าย แล้ว

ภาวนาหัวใจนางพญา นาสังสิโม 3 จบ

ก็จะสมปรารถนาทุกประการ และที่พิเศษกว่าทุกปีคือ ในปี2548  หลวงพ่อพิมพ์ได้จัดทำ กำไรพญาจิ้งจกคู่ มีทั้งเนื้อเงินแท้และทองเหลือง ปลุกเสกไตรมาส 3 เดือน   

 

ในการปลุกเสกวัตถุมงคลนั้น ท่านมักจะเล่าถึงหลวงพ่อหน่ายที่คอยย้ำและพูดอยู่เสมอว่า ในการทำแต่ละครั้งต้องทำให้ดีและทำให้จริง ยิ่งถ้าได้รับนิมนต์เข้าพิธีพุทธาภิเษกก็ยิ่งต้องตระหนักเสมอในการอธิษฐานจิต  ซึ่งการอธิษฐานจิตของหลวงปู่หน่ายท่านจะกล่าวนำบทต่างๆซึ่งหลวงพ่อท่านพิมพ์ท่านใช้คำว่าเป็นตับๆ ซึ่งน่าจะหมายถึง บทอาราธนา บทสวดที่เยอะมาก สาเหตุที่เป็นเช่นนี้เพราะ หลวงปู่หน่ายท่านบอกหลวงพ่อพิมพ์ว่า ต้องทำให้ดี เพราะเขามองเราอยู่ (เขาในที่นี้น่าจะหมายถึงสิ่งศักดิ์สิทธิ์) และสิ่งนี้ก็เป็นแบบอย่างในการอธิษฐานจิตของหลวงพ่อพิมพ์เช่นกัน

หลวงพ่อพิมพ์ท่านสืบทอดวิชาโดยตรงจากหลวงปู่หน่าย วัดบ้านแจ้ง ซึ่งเป็นศิษย์รุ่นสุดท้ายของหลวงปู่ศุข วัดปากคลองมะขามเฒ่า  จึงมั่นใจได้ว่า วิชาท่านสืบต่อมาจากสายหลวงปู่ศุขชัดเจน  ท่านบวชมาตั้งแต่เป็นเณรจนปัจจุบันอายุ 80  ปี รวม 60 พรรษา ท่านเป็นพระเกจิอาจารย์ที่ได้รับนิมนต์ปลุกเสกวัตถุมงคลอยู่ตลอด อย่างสม่ำเสมอ ทั้งในจังหวัดพิจิตรและต่างจังหวัด ปฏิบัติกรรมฐานอยู่สม่ำเสมอเป็นนิจ โปรดลูกศิษย์และญาติโยมอยู่ตลอดเวลา

ท่านมีเมตตาสูง อารมณ์ดี เข้าหาง่าย และค่อนข้างเป็นกันเองกับลูกศิษย์ลูกหา มีลูกศิษย์ทั่วประเทศ สายทางอยุธยารู้จักท่านดี ท่านเป็นมากกว่าพระผู้ทรงอภิญญา เป็นพระแท้ๆ พระบ้านที่กราบไหว้ได้สนิทใจ