รูปเหมือนหล่อ เสวียนเทียนสั้งตี้ 玄天上帝 (เจ้าพ่อเสือ) เนื้อทองผสม

เจ้าพ่อเสือ เทพดาราเจ้าแห่งทิศเหนือ
เทพ “เสวียนเทียนสั้งตี้” 玄天上帝 ภาษาฮกเกี้ยนเรียกว่า “เฮี่ยงเทียนส่งเต่” และแต้จิ๋วเรียกว่า “เฮี่ยงเทียนเซี่ยงตี่” เป็นเทพที่จัดอยู่ประเภท “เท พดารา” 星神 เป็นเ ทพระดับสูงในศาสนาเต๋า โดยมีฐานะเป็นรองเพียง “ผานกู่” 盘古 ซันชิง 三清 อู่เหลา 五老 และ อฺวี้หวงต้าตี้ 玉皇大帝 (เง็กเซียนฮ่องเต้)
ประวัติของท่านมีต่างๆกันดังต่อไปนี้
1. กล่าวกันว่าท่านเป็นนักพรตคนหนึ่งที่บำเพ็ญพรตอยู่ที่เขา “อู่ตังซาน” 武当山 (บู๊ตึ๊ง) ซึ่งบรรลุธรรมจนได้เป็นเซียน
2. ท่านกำเนิดจากการที่ปราณแห่งฟ้าและดินที่ผสมผสานจึงถือกำเนิดขึ้น
3. ในคัมภีร์ 太上说玄天玄武本传神咒妙经 ระบุว่าท่านเป็นอวตารภาคที่ 82 ของปรมาจารย์ไท้สั้งเหล่าจวิน 太上老君
4. ในคัมภีร์ 三教源流搜神大全 ระบุว่าท่านเป็นร่างอวตารภาคที่ 82 ของปรมาจารย์เหยฺวียนซื่อเทียนจุน 元始天尊 โดยอวตารในโลกนี้ 4 ครั้งคือกล่าวคือก่อนสมัย 3 ราชันย์ 三皇 เป็นเรื่องราวของกษัตริย์ทั้ง 3 ในสมัยโบราณของจีนซึ่งเก่าแก่กว่าสมัย “5 มหาราช”  五帝 เรื่องราวของ 3 ราชันย์ว่าเป็นใครบ้างนั้นนั้นมีตำนานต่างๆกันไปถึง 7 ตำนาน อวตารเป็น “ไท้ซื่อเจินเหริน” 太始真人
สมัย 3 ราชันย์อวตารเป็น “ไท้เหยวียนเจินเหริน” 太元真人 หลังจากสมัย 3 ราชันย์อวตารเป็น “ ไท้อี่เจินเหริน” 太乙真人 ฮกเกี้ยนเรียกว่า “ไท้อิดจินหยิน และในสมัยหวงตี้ 黄帝
หวงตี้เป็นกษัตริย์ในตำนานของจีนอยู่ในสมัย“5 มหาราช” 五帝 ซึ่งสันนิษฐานว่าน่าจะมีอายุอยู่ในช่วง ก่อนพ.ศ.ประมาณ 2,000 ปี อวตารเป็น “เสวียนเทียนต้าตี้” 玄天大帝 รัชสมัยของพระเจ้าสุยหยางตี้
隋炀帝 พ.ศ. 1148-1160 อฺวี้หวงต้าตี้ 玉皇大帝 ทรงแบ่งวิญญาณ 1 ใน 3 ออกมาแล้วอวตารมาเกิดในโลกมนุษย์เป็นเจ้าชายแล้วออกบำเพ็ญพรตที่เขาอู่ตังจนสำเร็จเป็นเซียน
6. ท่านคือดาวเหนือ 北斗 Big Dipper หรือ Ursa major
7. ท่านคือดาว “เป่ยจี๋ซิง” 北极星 Polaris
8. ท่านคือกลุ่มดาว “เสวียนอู่” 玄武 ซึ่งมี 7 กลุ่มในทางทิศเหนือ จากกลุ่มดาวทั้ง 4 ทิศๆละ 7 กลุ่มรวม 28 กลุ่ม เทพเสวียนเทียนสั้งตี้ 玄天上帝 นั้นถือกันว่าเป็นเทพแห่งสงครามโดยมีตำนานเล่ากันว่า สมัยหนึ่งปีศาจมีอำนาจกล้าแข็งพยามจะลุกล้ำแดนสวรรค์ และขณะที่ขณะที่ปรมาจารย์เหยฺวียนซื่อเทียนจุน
元始天尊 แสดงธรรมอยู่บนสวรรค์นั้น ไอปีศาจได้เข้ามาถึงประตูสวรรค์ทางด้านทิศใต้ ครั้งนั้นปรมาจารย์เหยฺวียนซื่อเทียนจุนพิโรธมากมีบัญชาให้เ ทพเสวียนเทียนสั้งตี้นำทหารสวรรค์ 3 แสนเข้าปราบอสูรและอสูรทั้งหมดก็ถูกปราบจนสิ้นในเวลาเพียงข้ามคืน หลังจากการศึกครั้งนี้ปรมาจารย์เหยฺวียนซื่อเทียนจุนจึงได้สถาปนาท่านเป็นเท พอารักษ์ประจำทิศเหนือโดยมีนัยถึงการยกทัพจากทิศเหนือลงสู่ทิศใต้ ( ประตูสวรรค์ทางด้านทิศใต้ )
เรื่องที่เท พเสวียนเทียนสั้งตี้เป็นเทพอารักษ์ประจำทิศเหนือนั้นแท้จริงแล้วมาจากความเชื่อเรื่องเท พอารักษ์ประจำทิศทั้ง 4 อันได้แก่ ทิศเหนือเต่าดำ 玄武 ทิศใต้หงส์แดง 朱凤 บางแห่งกล่าวว่าเป็นนกกระจอกแดง 朱雀 ทิศตะวันออกมังกรเขียว 青龙 และทิศตะวันตกพยัคฆ์ขาว 白虎 ที่มีมาตั้งแต่สมัยราชวงศ์ซาง 商朝 ก่อนพ.ศ.1597- 1168 ปี โดยเรื่องของเทพอารักษ์เสวียนอู่ 玄武 ( เต่าดำ )
นั้นมีการพัฒนามาเป็นลำดับและเริ่มพัฒนาขึ้นเป็นเทพเชิงบุคคลในสมัยราชวงศ์ฮั่นตะวันออก 东汉
พ.ศ. 568-763 จนกระทั่งสมบูรณ์เป็นเทพเสวียนเทียนสั้งตี้ในสมัยราชวงศ์ซ่งเหนือ 北宋 พ.ศ. 1503-1670 ในการสร้างรูปเคารพของท่านเท พปรมาจารย์เสวียนเทียนสั้งตี้ 玄天上帝 นั้นมักจะสร้างเป็นนักรบพระหัตถ์ขวาถือกระบี่พระหัตถ์ซ้ายถือธงสีดำ “เฮยลิ่งฉี” 黑令旗 ( ฮกเกี้ยนออกเสียงว่า “ออเหล่งกี” ) อันเป็นสัญลักษณ์ของการบัญชาทหารสวรรค์ทางด้านทิศเหนือ บางครั้งจะพบว่าพระหัตถ์ซ้ายไม่ได้ถืออะไรหากแต่อยู่ในท่ามหามุทรา 玄天上帝之手印 ส่วนพระบาททั้ง 2 ข้างนั้นเหยียบเต่าและงู ซึ่งเต่าและงูนี้แฝงไว้ด้วยความหมาย 4 ประการคือ 1. เต่าคือเท พอารักษ์ประจำทิศเหนือ อันเป็นสัญลักษณ์ซึ่งแสดงว่าท่าน ( เทพเสวียนเทียนสั้งตี้ ) เป็นเทพประจำทิศเหนือ
2. เต่าและงูเป็นสัญลักษณ์ของกลุ่มดาวฤกษ์ “ซวี” 《 虚 》และ “เวย” 《 危 》( กลุ่มดาวทั้ง 2 นี้เป็น 2 ใน 28 กลุ่มดาวฤกษ์ของดาราศาสตร์จีน ซึ่งตามหลักดาราศาสตร์อินเดียจะมีเพียง 27 กลุ่มเท่านั้น ) ตามความเชื่อของศาสนาเต๋ากลุ่มดาวทั้ง 2 คือเทพประเภทดุร้าย《 凶神 》อันจะทำร้ายบุคคลเมื่อเท พ 2 องค์นี้เข้าเสวยอายุในดวงชะตา ( ตามหลักโหราศาสตร์จีน ) การเหยียบเท พทั้ง 2 นี้ไว้แสดงถึงการขจัดภัยให้มวลมนุษย์
3. มีตำนานเล่าว่าเต่าและงูนั้นเดิมทีเป็นปีศาจต่อมาถูกเท พเสวียนเทียนสั้งตี้ปราบและมาเป็นบริวาณของท่านในที่สุด นัยหนึ่งนั้นโดยกล่าวว่าเต่านั้นคือโมหะ ( ความหลง ) ส่วนงูคือโลภะ ( ความโลภ ), โทสะ ( ความโกรธ ) และริษยา อันเป็นอกุศลธรรมที่จะต้องละตามการปฏิบัติธรรมสายของเ ทพปรมาจารย์เสวียนเทียนสั้งตี้
4. เชื่อกันว่าเต่าและงูเป็นสัญลักษณ์ของชนเผ่าโบราณที่นำโดย “อวี่” 《 禹 》( “อวี่”เป็นปฐมกษัตริย์แห่งราชวงศ์เซี่ย《 夏朝 》เป็นผู้แก้ไขปัญหาอุทกภัยคนแรกของจีน รัชกาลของพระองค์อยู่ในช่วง 1597-1552 ปีก่อนพ.ศ. ศาสนาเต๋าสถาปนาท่านเป็นที่ “สุยกวนต้าตี้” 《 水官大帝 》 ถือเป็น 1 ใน 3 เทพ “ซันกวนต้าตี้” 《三官大帝》
เท พเสวียนเทียนสั้งตี้《 玄天上帝 》นั้นได้รับการยกย่องจากกษัตริย์ตั้งแต่สมัยราชวงศ์ซ่งเป็นต้นมา โดยในสมัยราชวงศ์ซ่งในปี “ไท้ผิงซิงกว๋อ” 《 太平兴国 》 ที่ 6 ( พ.ศ. 1524 ) สถาปนาท่านเป็นที่ “อี้เซิ่งเจียงจวิน” 《 翌盛将军 》ในปี “ต้าจงเสียงฝู” 《 大中祥符 》 ที่ 7 ( พ.ศ. 1557 ) สถาปนาเป็นที่ “อี้เซิ่งเป่าเต๋อเจินจวิน” 《 翌圣保德真君 》สมัยราชวงศ์เหยฺวียน ในปี “จื้อเจิ้ง” 《 至正 》ที่ 4 ( พ.ศ. 1887 ) สถาปนาเป็นที่ “เหยฺวียนเซิ่งเหรินเวยเสวียนเทียนต้าตี้” 《 元圣仁威玄天上帝 》แต่อย่างไรก็ตามการที่เทพเสวียนเทียนสั้งตี้《 玄天上帝 》จะได้การยกย่องว่าเป็นเทพสูงสุดนั้นเพิ่งจะมีมารัชสมัย “หย่งเล่อ” 《 永乐 》 แห่งราชวงศ์หมิง ( พ.ศ.1946-1968 )
เขาอู่ตังซาน《 武当山》( บู๊ตึ๊ง ) ถือกันว่าเป็นธรรมสถานของเ ทพเสวียนเทียนสั้งตี้《 玄天上帝 》ความเชื่อนี้มีมาตั้งแต่สมัยราชวงศ์ซ่งจนกระทั่งถึงสมัยราชวงศ์หมิง อู่ตังซานได้รับการอุปถัมภ์จากราชสำนักจนเป็นอารามของศาสนาเต๋าที่ใหญ่ที่สุดในประเทศจีน ฮ่องเต้ในสมัยราชวงศ์หมิงมีรับสั่งให้สร้างวิหารทอง《 金殿 》เพื่อเป็นที่สถิตของเ ทพเสวียนเทียนสั้งตี้ โดยสร้างจากทองแดงน้ำหนัก 20 ตันและทองคำ 300 กิโลกรัม โดยสร้างที่ปักกิ่งแล้วนำไปประดิษฐานที่ยอดเขาที่สูงที่สุดของเขาอู่ตัง ( อยู่ในมณฑลหูเป่ย ) วิหารทองดังกล่าวนั้นสูง 5. 54 เมตร กว้าง 4.4 เมตรและลึก 3.15 เมตร ซึ่งโดยธรรมชาติของสิ่งปลูกสร้างที่อยู่ในที่สูงนั้นโอกาสที่จะถูกฟ้าผ่านั้นมีสูงมาก ( ไม่ว่าจะสร้างจากวัสดุอะไรก็ตาม ) แต่ทว่าวิหารทองซึ่งสร้างจากทองแดงและทองคำ ( ซึ่งเป็นวัสดุล่อฟ้าอย่างดี ) กลับไม่เป็นเช่นนั้น เพราะเมื่อฟ้าผ่าลงมาแล้วสายฟ้าจะวนภายนอกวิหารแล้วสลายไปซึ่งนับเป็นเรื่องที่น่าอัศจรรย์มากที่มาเฮี่ยนเทียนส่งเต่ 玄天上帝