นางพญา กรุวัดนางพญา พิมพ์อกนูนเล็ก จังหวัดพิษณุโลก SHOW

พระนางพญาเป็นพระเครื่องเนื้อดินเผาพบที่วัดนางพญา จังหวัดพิษณุโลก เมื่อพุทธศักราช 2444 มีชื่อเสียงเป็นที่รู้จักกันมานานคู่กันกับ"พระสมเด็จฯ"อิทธิพลของพระนางพญาทำให้เนื้อดินทรงสามเหลี่ยมอื่นๆคนจะเรียกคำนำหน้าว่า"พระนางพญา"ด้วย ทั้งที่มิได้มีความเกี่ยวข้องกับวัดนางพญาเลยแต่อย่างใด จัดว่าเป็นหนึ่งในพระชุด"เบญจภาคี"ที่มีผู้คนนิยมกันมาก จังหวัดพิษณุโลกเป็นจังหวัดที่รุ่งเรืองมาตั้งแต่อดีตโดยเฉพาะในสมัยกรุงสุโขทัยและกรุงศรีอยุธยา กษัตริย์ไทยหลายพระองค์เคยประทับอยู่เมืองนี้ เช่น พระมหาธรรมราชาลิไทย และสมเด็จพระนเรศวรมหาราช อีกทั้งยังเป็นเมืองที่ประดิษฐานพระพุทธรูปองค์สำคัญ ที่มีความศักดิ์สิทธิ์ และมีความงดงามที่สุดคือ"พระพุทธชินราช"นอกจากนี้เมืองนี้ยังมีพระกรุที่สำคัญคือ"พระพญา"ครับ พระวัดนางพญาพิษณุโลก เป็นพระที่มีศิลปะและอายุสมัยอยุธยา แต่จะสร้างสมัยกษัตริย์พระองค์ใดนั้น ไม่ปรากฏหลักฐานแน่ชัด ได้แต่คาดคะเนว่าอาจจะสร้างสมัยพระมหาธรรมราชาและพระมเหสีพระวิสุทธิกษัตริย์(พระราชมารดา ของสมเด็จพระนเรศวรมหาราช)ในราวพ.ศ. 2095 ถึงพ.ศ. 2100 โดยเหตุที่ว่าพระองค์ครองเมืองนี้ในระหว่างยุคนั้นครับ

     กรุพระวัดนางพญาเป็นซากโบราณสถาน ที่ปรักหักพังฝังจมดินอยู่บริเวณด้านหน้าวัด การที่พบพระก็เพราะมีการขุดหลุมเพื่อจะสร้างศาลาวัด พอขุดลงไปก็พบพระจำนวนมากในปีพุทธศักราช 2444 นั่นเองพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวได้เสด็จมาเมืองพิษณุโลก เพื่อทรงหล่อพระพุทธชินราจำลอง นำไปประดิษฐานเป็น พระประธานที่วัดเบญจมบพิตร

     กรุงเทพมหานครทางจังหวัดจึงได้นำพระนางพญาที่เพิ่งพบทูลเกล้าถวายพระองค์ และผู้ติดตามจำนวนหนึ่งจึงเป็นการเริ่มต้นของการเผยแพร่พระนางพญาให้เป็นที่รู้จักกว้างขวางในเวลาต่อมาครับ

     ส่วนพิมพ์พระนางพญามีแตกต่างกันหลายพิมพ์ มีทั้งขนาดใหญ่และขนาดย่อมทางวงการพระจัดแบ่งพิมพ์ออกเป็น 7 พิมพ์คือ

             1.พิมพ์เข่าโค้ง

             2. พิมพ์เข่าตรง

             3. พิมพ์เข่าตรง(มือตกเขา)

             4. พิมพ์อกนูนใหญ่

             5. พิมพ์สังฆาฏิ

             6. พิมพ์อกนูนเล็ก

             7. พิมพ์เทวดา เป็นฝีมือสกุลช่างอยุธยา

     ลักษณะโดยรวม คือเป็นพระพุทธประทับนั่งปางมารวิชัย อยู่ในกรอบทรงสามเหลี่ยม ส่วนใหญ่ไม่ปรากฏรายละเอียดของพระพักตร์เห็นเส้นสังฆาฏิค่อนข้างชัด ส่วนเนื้อเป็นดินเผาบางองค์มีแร่ปรากฏ สีของพระอาจจะแตกต่างกันบ้าง ขึ้นอยู่กับการเผาและสภาพการเก็บรักษาพระพระที่ถูกสัมผัสมากเนื้อพระจะนุ่ม บางองค์มีการลงรักหรือยางไม้จะทำให้พระเนื้อจัดมากขึ้น ด้านข้าง เป็นการตัดด้วยตอก กรอบอาจจะชิดองค์พระหรือห่างต่างกัน บางองค์ตัดจนโย้ไปอีกข้างหนึ่งก็มี
ข้อมูล ป๋อง สุพรรณ