พระเชตุพน หน้าโหนก กรุกำแพงเพชร

พระร่วงนั่งพิมพ์นี้พบครั้งแรกจาก "วัดเชตุพน เมืองสุโขทัย" จึงนำชื่อวัดและลักษณะพระพักตร์ขององค์พระมาตั้งรวมเป็นชื่อพิมพ์พระนี้ว่า “หน้าโหนก” หรือ "พระเชตุพนหน้าโหนก" เพราะองค์พระมีพระนลาฏ (หน้าผาก) ที่กว้างและโหนกนูนให้เห็นอย่างเด่นชัด นั่นเองต่อมามีการขุดพบพระพิมพ์นี้ที่เมืองกำแพงเพชร ลักษณะคล้ายกับของเมืองสุโขทัย ชาวเมืองกำแพงเพชรจึงได้นำชื่อเมืองของตนเรียกแทนชื่อของวัดที่ขุดพบครั้งแรก โดยนำมาเรียกรวมเข้ากับคำว่า ”หน้าโหนก” เป็นชื่อ "พระกำแพงหน้าโหนก"ดังนั้นพระร่วงนั่งพิมพ์ลักษณะดังกล่าวนี้ จึงมีชื่อเรียกที่ต่างกันไปตามกรุพระของต่างเมืองที่ขุดพบได้นั่นเองพระกำแพงหน้าโหนกของเมืองกำแพงเพชร เป็นพระที่ขุดพบเป็นจำนวนมาก ไม่ว่าเป็นวัดที่ไหน จะพบพระกำแพงหน้าโหนก เสมอความโดดเด่นที่ไม่เหมือนกับพระเมืองอื่นคือ มีพระพักตร์ที่คมชัดมาก พระเนตรขององค์พระมีเปลือกตาให้เห็นอย่างชัดเจน เม็ดพระศกลึกคมกว่าของพระกรุเมืองอื่นๆขุดพบจากแทบทุกกรุของเมืองกำแพงเพชร เช่น กรุวัดบรมธาตุ กรุวัดพระนอน กรุวัดอาวาสใหญ่ กรุวัดป่ามืด กรุวัดพระแก้ว ฯลฯพระพิมพ์นี้มีหลายเนื้อ เช่น เนื้อชินเงิน เนื้อดิน และเนื้อชินตะกั่วสนิมแดง โดยเฉพาะที่ขุดพบจากกรุวัดบรมธาตุ เป็นพระกรุเก่า ผิวจะเป็นสนิมดำ บางองค์ปรากฏสนิมเกล็ดกระดี่ บางองค์มีคราบปรอทน้ำทอง (ผิวสีเหลืองทอง) ส่วนพระกรุใหม่จะเป็นเพียงคราบผิวปรอทขาวธรรมดาพระกำแพงหน้าโหนก มีขนาดเล็ก คือ กว้างประมาณ ๑.๕ ซม. สูงประมาณ ๒ ซม. บูชาพกติดตัวง่าย มีน้ำหนักเบา เหมาะสำหรับบูชาติดตัวทั้งชายและหญิงพุทธคุณ ดีทางแคล้วคลาดปลอดภัยจากสรรพสิ่งทั้งปวง และเพียบพร้อมด้วยเมตตามหานิยมเป็นเลิศ