เหรียญ สมเด็จพระพุฒาจารย์ (เขียว จันทสิริ) วัดราชาธิวาสวิหาร กรุงเทพมหานคร ตอกโค๊ด ร.ว.(ราชาธิวาส)

เหรียญสมเด็จพระพุฒาจารย์(เขียว) อดีตเจ้าคณะเขตกลาง เจ้าอาวาส วัดราชาธิวาส (ท่านมรณภาพเมื่อปี๒๔๕๕)

เหรียญรุ่นนี้สร้างโดยท่านเจ้าคุณศาสนโสภณ(ปลอด) เจ้าอาวาสวัดราชาธิวาส ซึ่งเป็นศิษย์ของท่าน ในช่วงปี ๒๔๙๙

วัดราชาธิวาสราชวรวิหาร เป็นวัดที่สมเด็จพระบวรราชเจ้ามหาสุรสิงหนาททรงสถาปนาจาก “วัดสมอราย” ได้รับการปฏิสังขรณ์ต่อเนื่องตั้งแต่สมัยรัชกาลที่ ๑ ถึงรัชกาลที่ ๓ จนถึงในสมัยรัชกาลที่ ๔ ได้ทรงปฏิสังขรณ์ใหม่แล้วพระราชทานนามใหม่ว่า “วัดราชาธิวาสวิหาร” มีความหมายว่า “วัดอันเป็นที่ประทับของพระราชา เป็นวัดแรกที่ถือกำเนิดคณะสงฆ์ธรรมยุติกนิกาย

รายละเอียดก่อนมีคณะธรรมยุต วัดนี้มีเจ้าอาวาสมาแล้ว ๕ รูป นับแต่เริ่มกรุงรัตนโกสินทร์ ดังนี้

๑.พระปัญญาพิศาลเถร (นาค)

๒.พระปัญญาพิศาลเถร (ศรี)

๓.พระธรรมวิโรจน์ (คง)

๔.พระธรรมวิโรจน์ (นก คชเสนี) บุตรเจ้าพระยามหาโยธา (ทอเรียะ คชเสนี)

๕.พระภาวนาภิราม (รอด)

๖.สมเด็จพระพุฒาจารย์ (เขียว จนฺทสิริ)

๗.พระราชเมธี (จาบ เขมโก)

๘.พระธรรมวโรดม (เซ่ง อุตฺตโม)

๙.พระศาสนโศภน (ปลอด อตฺถการี)

๑๐.พระสุธรรมาธิบดี (เพิ่ม อาภาโค) เป็นเจ้าอาวาส ตั้งแต่ พ.ศ. ๒๕๐๖ - ๒๕๔๒

๑๑.พระธรรมกวี (ลือชัย คุณวุฑฺโฒ) ตั้งแต่ พ.ศ. ๒๕๔๒ ถึงปัจจุบัน

ตั้งแต่เจ้าอาวาสลำดับที่ ๖ เป็นต้นมา วัดเปลี่ยนมาสังกัดคณะธรรมยุต

พระศาสนโศภน (ปลอด อตฺถการี) อดีตเจ้าอาวาสวัดราชาธิวาสราชวรวิหารและวัดราชผาติการามวรวิหาร และดำรงตำแหน่งสำคัญอีกหลายตำแหน่งในคณะสงฆ์ไทย เช่น สมาชิกสังฆสภา สังฆมนตรีช่วยว่าการองค์การปกครอง เจ้าคณะภาค 7-8-9 (ธรรมยุต) เป็นต้น

ในปี พ.ศ. 2503 ท่านถูกกล่าวหาว่าขัดพระบัญชาของสมเด็จพระอริยวงศาคตญาณ (ปลด กิตฺติโสภโณ) จึงถูกถอดจากสมณศักดิ์ไป 15 ปี เมื่อพิสูจน์ว่าท่านเป็นผู้บริสุทธิ์จึงได้รับพระราชทานสมณศักดิ์คืน

ประวัติ

ก่อนอุปสมบท

พระศาสนโศภน มีนามเดิมว่าซุยหิ้น วัฒโนดร[1] เกิดเมื่อวันอาทิตย์ที่ 19 ตุลาคม พ.ศ. 2445 เป็นบุตรคนโตในบรรดาบุตรทั้งหมด 10 คนของนายฮวด กับนางคิ่น วัฒโนดร อาศัยอยู่ที่ตำบลบ่อยาง อำเภอเมืองสงขลา ศึกษาจบชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6 จากโรงเรียนมหาวชิราวุธ จังหวัดสงขลา แล้วมาเรียนต่อที่กรุงเทพฯ จนจบชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 8 จากโรงเรียนสวนกุหลาบวิทยาลัย ท่านเตรียมตัวจะไปศึกษาต่อที่ประเทศอังกฤษ จึงตัดสินใจบวชก่อนสัก 1 พรรษา อุปสมบทแล้วกลับเกิดความเลื่อมใสในพระพุทธศาสนาจึงดำรงสมณเพศสืบมาจนกระทั่งถึงแก่มรณภาพ

อุปสมบท

นายซุยหิ้น วัฒโนดร ได้เข้าอุปสมบทเมื่อวันที่ 14 มิถุนายน พ.ศ. 2465 เวลา 9:10 น. ที่วัดธรรมบูชา จังหวัดสุราษฎร์ธานี พระครูศาสนพินิจ (พลับ ฐิติโก) เป็นพระอุปัชฌาย์ พระธรรมโกศาจารย์ (เซ่ง อุตฺตโม) เป็นพระกรรมวาจาจารย์ พระครูโยคาธิการวินิตเป็นพระอนุสาวนาจารย์ ได้รับฉายาว่า "อตฺถการี" อยู่วัดธรรมบูชาได้ 1 พรรษา พระครูสังฆพินัยจึงไปรับมาอยู่วัดราชาธิวาสราชวรวิหาร พระธรรมโกศาจารย์จึงเปลี่ยนชื่อท่านเป็นปลอด

การศึกษาธรรมวินัย

พ.ศ. 2464 สอบได้นักธรรมชั้นตรี

พ.ศ. 2467 สอบได้เปรียญธรรม 3 ประโยค

พ.ศ. 2468 สอบได้นักธรรมชั้นโทและเปรียญธรรม 4 ประโยค

พ.ศ. 2469 สอบได้เปรียญธรรม 5 ประโยค

พ.ศ. 2470 สอบได้เปรียญธรรม 6 ประโยค

พ.ศ. 2471 สอบได้นักธรรมชั้นเอก

พ.ศ. 2472 สอบได้เปรียญธรรม 7 ประโยค (ได้รับพระราชทานพัดหน้านางพื้นแพรเหลืองขอบและใจกลางโหมดขาวปักดิ้นเลื่อม ในการพระราชกุศลวิสาขบูชาวันที่ 11 พฤษภาคม พ.ศ. 2473)

พ.ศ. 2473 สอบได้เปรียญธรรม 8 ประโยค

พ.ศ. 2475 สอบได้เปรียญธรรม 9 ประโยค

ตำแหน่งสำคัญ

เจ้าอาวาสวัดราชผาติการามวรวิหาร

กรรมการสภาการศึกษามหามกุฏราชวิทยาลัย

สมาชิกสังฆสภา

เจ้าอาวาสวัดราชาธิวาสราชวรวิหาร

พ.ศ. 2493 สังฆมนตรีช่วยว่าการองค์การปกครอง ซึ่งมีสมเด็จพระพุทธโฆษาจารย์ (เจริญ ญาณวโร) เป็นสังฆนายก

พ.ศ. 2494 สังฆมนตรีช่วยว่าการองค์การปกครอง ซึ่งมีพระศาสนโศภน (จวน อุฏฺฐายี) เป็นสังฆนายก

พ.ศ. 2498 สังฆมนตรีช่วยว่าการองค์การปกครอง ซึ่งมีสมเด็จพระวันรัต (ปลด กิตฺติโสภโณ) เป็นสังฆนายก

เจ้าคณะภาค 7-8-9

สมณศักดิ์

พ.ศ. 2478 ได้รับพระราชทานสมณศักดิ์เป็นพระราชาคณะที่ พระอมรมุนี

พ.ศ. 2489 ได้รับพระราชทานสมณศักดิ์เป็นพระราชาคณะชั้นเทพที่ พระเทพโมลี ตรีปิฎกธาดา มหากถิกสุนทร ยติคณิศร บวรสังฆาราม คามวาสี

พ.ศ. 2490 ได้รับพระราชทานสมณศักดิ์เป็นพระราชาคณะชั้นธรรมที่ พระธรรมโกศาจารย์ สุนทรญาณดิลก ตรีปิฎกธรรมภูสิต ยติคณิศร บวรสังฆาราม คามวาสี

พ.ศ. 2499 ได้รับพระราชทานสมณศักดิ์เป็นรองสมเด็จพระราชาคณะที่ พระศาสนโศภน วิมลญาณอดุล ตรีปิฎกคุณธรรมาลังการวิภูสิต ธรรมยุติกคณิสสร บวรสังฆาราม คามวาสี

พ.ศ. 2503 ถูกถอดจากสมณศักดิ์

พ.ศ. 2518 ได้รับพระราชทานสมณศักดิ์คืน

อธิกรณ์

ในปี พ.ศ. 2503 สมเด็จพระวันรัต (ปลด กิตฺติโสภโณ) ได้ขึ้นดำรงสมณศักดิ์ที่สมเด็จพระสังฆราช สมเด็จพระมหาวีรวงศ์ (จวน อุฏฺฐายี) ได้ดำรงตำแหน่งสังฆนายก พระพิมลธรรม (อาจ อาสโภ) และพระศาสนโศภน (ปลอด อตฺถการี) ถูกกีดกันจนไม่ได้รับตำแหน่งใด ๆ ในคณะสังฆมนตรีต่อ และยังมีข้อกล่าวหาว่าพระพิมลธรรมเสพเมถุนทางเวจมรรคกับพวกของตนจนสำเร็จความใคร่ และมีข่าวว่าพระศาสนโศภนอยู่กับสีกาสองต่อสองในที่ลับหูลับตาหลายครั้ง สมเด็จพระสังฆราชมีพระบัญชาให้ทั้งสองรูปพ้นจากตำแหน่งเจ้าอาวาส แต่ทั้งสองรูปปฏิเสธ โดยตั้งใจจะต่อสู้เพื่อพิสูจน์ความบริสุทธิ์ของตน คณะสังฆมนตรีของสมเด็จพระมหาวีรวงศ์จึงมีมติว่าทั้งสองรูปฝ่าฝืนพระบัญชา ไม่ควรอยู่ในสมณศักดิ์ต่อไป พระบาทสมเด็จพระมหาภูมิพลอดุลยเดชมหาราช บรมนาถบพิตรจึงโปรดให้ถอดทั้งสองรูปออกจากสมณศักดิ์ตั้งแต่วันที่ 11 พฤศจิกายน พ.ศ. 2503

พระภิกษุหลายรูปพยายามท้วงและยื่นเรื่องขอความเป็นธรรมให้พระเถระทั้งสองรูป สมเด็จพระอริยวงศาคตญาณ สมเด็จพระสังฆราช (วาสน์ วาสโน) จึงตั้งคณะอนุกรรมการสอบสวนขึ้นในวันที่ 17 มกราคม พ.ศ. 2518 ผลการพิจารณาออกมาว่าทั้งสองเป็นผู้บริสุทธิ์ พระบาทสมเด็จพระมหาภูมิพลอดุลยเดชมหาราช บรมนาถบพิตรจึงโปรดให้พระเถระทั้งสองรูปคืนสู่สมณศักดิ์เดิมตั้งแต่วันที่ 31 พฤษภาคม พ.ศ. 2518

มรณภาพ

พระศาสนโศภน (ปลอด อตฺถการี) มรณภาพเมื่อวันพฤหัสบดีที่ 12 ตุลาคม พ.ศ. 2521 เวลาราว 05:00 น. ณ ตึกแดง คณะเหนือ วัดราชาธิวาส สิริอายุได้ 76 ปี 11 เดือน 24 วัน ตั้งศพบำเพ็ญที่ศาลาโบสถ์แพ จนถึงวันที่ 9 มิถุนายน พ.ศ. 2522 เวลา 14:30 น. จึงได้เปลื้องเครื่องสุกำศพ เพื่อนำบุพโพไปเผา ณ เมรุหน้าพลับพลาอิศริยาภรณ์ และได้รับพระราชทานเพลิงศพ ณ เมรุหน้าพลับพลาอิศริยาภรณ์ วัดเทพศิรินทราวาส เมื่อวันที่ 11 มิถุนายน พ.ศ. 2522 เวลา 17:00 น.