พระสมเด็จไกเซอร์หลังพัดยศหลวงพ่อมุ่ย วัดดอนไร่ เนื้อผง ปี ๒๕๑๒ จ.สุพรรณบุรี

หลวงพ่อมุ่ย เกิดเมื่อวันที่ ๕ ธันวาคม ๒๔๓๑ ในรัชสมัย พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ ๕ ณ บ้านดอนไร่ อ.สามชุก จ.สุพรรณบุรี อุปสมบทเมื่อประมาณ พ.ศ.๒๔๕๒ ณ พัทธสีมาวัดท่าช้าง อ.เดิมบางนางบวช จ.สุพรรณบุรี โดยมี หลวงพ่อกฤษณ์ วัดท่าช้าง เป็นพระอุปัชฌาย์ หลวงพ่ออิ่ม วัดหัวเขา เป็นพระกรรมวาจาจารย์

ต่อมาท่านได้ลาสิกขาเพื่อช่วยบิดามารดาทำไร่นา ในช่วงนี้ท่านได้เกิดล้มป่วยหนักจนแทบเอาชีวิตไม่รอด จึงตั้งสัจจะอธิษฐานว่าหากหายป่วยจะขอบวชเป็นพระสงฆ์ ถวายชีวิตในพระพุทธศาสนาตลอดไป ปรากฏว่าอาการเจ็บป่วยของท่านได้หายไปอย่างปาฏิหาริย์

ท่านจึงอุปสมบทเป็นครั้งที่ ๒ ตามสัจจะวาจาที่ให้ไว้เมื่อวันที่ ๒๒ มีนาคม ๒๔๖๕ ณ พัทธสีมาวัดดอนบุบผาราม ต.บ้านกร่าง อ.ศรีประจันต์ จ.สุพรรณบุรี โดยมีหลวงปู่อ้น วัดดอนบุบผาราม เป็นพระอุปัชฌาย์ พระอาจารย์ทวน วัดบ้านกร่าง เป็นพระกรรมวาจาจารย์ และพระอาจารย์กุล วัดดอนบุบผาราม เป็นพระอนุสาวนาจารย์ ได้รับฉายาว่า “พุทฺธรักฺขิโต”

หลวงพ่อมุ่ย เป็นผู้ชอบศึกษาหาความรู้อยู่เสมอๆ จึงทำให้ท่านมีความชำนาญและเชี่ยวชาญในศาสตร์หลายแขนง อาจารย์ที่ท่านไปศึกษามานั้นมีมากมาย อาทิ หลวงปู่อ้น วัดดอนบุบผาราม พระเกจิอาจารย์ยุคเดียวกับ หลวงพ่อเนียม วัดน้อย, หลวงพ่ออิ่ม วัดหัวเขา, หลวงปู่ศุข วัดปากคลองมะขามเฒ่า จ.ชัยนาท, พระอาจารย์กูน วัดบ้านทึง อ.สามชุก, หลวงพ่อปลั่ง วัดวิมลโภคาราม อ.สามชุก ฯลฯ