นางพญา กรุสุดสวาสดิ์ จ.พิษณุโลก เนื้อดิน พิมพ์สังฆาฏิ

พระนางพญากรุวัดสุดสวาสดิ์ ได้มีการขุดค้นพบเมื่อร้อยกว่าปีก่อน ก่อนการขุดพบพระวัดนางพญา(กรุวัดนางพญาขุดพบครั้งแรกเมื่อ พ.ศ. ๒๔๔๔ )คนสมัยก่อนสนใจพระนางพญากรุวัดสุดสวาสดิ์ เพราะอนุภาพพุทธคุณในด้านเมตตามหานิยม และยังเป็นต้นแบบของพระพิมพ์นางพญา กรุวัดนางพญาและวัดต่างๆ ในจังหวัดพิษณุโลก จึงทำให้ผู้คนสนใจพระนางพญากรุวัดสุดสวาสดิ์มากกว่านางพญากรุวัดนางพญา และนางพญากรุวัดสุดสวาสดิ์เป็นพระกรุที่หายากที่สุด มีผู้รู้จักลักษณะที่แท้จริงน้อยมาก จนปัจจุบันในวงการพระเครื่องเกือบจะไม่มีใครกล่าวถึง พระนางพญากรุนี้อีกแล้ว นักสะสมรุ่นเก่าเชื่อว่า มีพุทธคุณในด้านเมตตามหานิยมสูงกว่าพระนางพญากรุวัดนางพญาเสียอีก พระนางพญากรุวัดสุดสวาสดิ์ มีอยู่หลายพิมพ์ทรง ที่เรียกหาแบบเดียวกันกับของวัดนางพญา เช่น "พิมพ์ทรงเทวดา" "พิมพ์ทรงสังฆาฏิ" เป็นต้น แต่ของวัดสุดสวาสดิ์จะมีต่อสร้อย เช่น "พิมพ์สังฆาฏิหูช้าง" ซึ่งลักษณะของใบหูในพระพิมพ์นี้ จะมีลักษณะค่อนข้างใหญ่หนา และกางออกมาก ผิดกับนางพญาสังฆาฏิของวัดนางพญา ถื่อเป็นเอกลักษณ์ของพระนางพญากรุวัดสุดสวาสดิ์อีกอย่างหนึ่ง ส่วนเนื้อหาจะมีความละเอียด หนึกนุ่ม เพราะมีส่วนผสมของว่าน และเกสรดอกไม้ มากกว่าเนื้อดิน ซึ่งแร่ของนางพญาทุกพิมพ์ สามารถแยกได้ด้วยสายตามีอยู่ ๔ ชนิด มีคำกล่าวถึงพระนางพญาวัดสุดสวาสดิ์ จากเซียนพระหลายท่าน อย่าง ตรียัมปวาย เชียร ธีรศาณต์ และ สมศักดิ์ จวงสวัสดิ์ ได้กล่าวถึงสีของเม็ดแร่ทั้ง ๔ ชนิด วรรณะสีสันของพระพิมพ์วัดสุดสวาสดิ์ ส่วนใหญ่ที่พบเห็นจะเป็นสีแดงเข้ม แบบมันปู แดงอ่อน วรรณะอีกชนิดที่มีลักษณะพิเศษ คือ มีสีสวาด มีทั้งสวาดเทา สวาดเหลือง และสวาดเขียว ปัจจุบัน นางพญากรุวัดสุดสวาสดิ์ หาได้ยากเย็นเป็นอย่างยิ่ง คนที่มีก็รักและหวงแหนเป็นอย่างมาก กว่า กรุวัดนางพญาเสียอีก เพราะชื่อก็ดี พุทธคุณก็สูงยิ่ง พระกรุวัดนางพญาเพิ่งมาโด่งดังเอาเมื่อ ตรียัมปวาย จัดเข้าชุดเบญจภาคี แต่นางพญากรุวัดสุดสวาสดิ์นั้น มีชื่อเสียงโด่งดังในจังหวัดพิษณุโลกมาเนิ่นนานแล้ว