วัดร้องวัวแดง เป็นวัดราษฎร์สังกัดคณะสงฆ์ฝ่ายมหานิกาย ตั้งอยู่ในตำบลร้องวัวแดง อำเภอสันกำแพง จังหวัดเชียงใหม่
วัดร้องวัวแดงสร้างเมื่อ พ.ศ. 2303 ตรงกับช่วงเวลาฟื้นฟูเมืองเชียงใหม่จากการโดนพม่ายึดครองและถูกทิ้งร้างมายาวนาน ตั้งชื่อวัดตามชื่อหมู่บ้าน ซึ่งเล่ากันว่าาในอดีตบริเวณนี้เป็นถิ่นที่อยู่อาศัยของวัวกระทิงป่าหรือวัวแดง ส่วนคำว่า "ร้อง" คงเพี้ยนมาจากคำว่า "ฮ่อง" หรือ "ร่อง" หมายถึงลำธารน้ำ ซึ่งไหลไปบรรจบกับลำห้วยแม่ออน ภายในวัดมีรูปปั้นวัวแดงอยู่ในวัดหลายตัว เพราะชาวบ้านเชื่อว่าเป็นสัตว์ ที่แข็งแกร่ง มีเสน่ห์ และศักดิ์สิทธิ์ สำนักงานพระพุทธศาสนาแห่งชาติระบุว่าตั้งวัดเมื่อ พ.ศ. 2319 ได้รับพระราชทานวิสุงคามสีมาเมื่อ พ.ศ. 2487
อาคารเสนาสนะที่สำคัญ ได้แก่ วิหารศิลปะล้านนา หน้าบันลวดลายพรรณพฤกษา ประดับกระจกสี ผนังหน้าพระวิหาร และจิตรกรรมฝาผนังภายในวิหารเขียนรูปพุทธประวัติ มีการยกเก็จของผัง โครงสร้างก่ออิฐฉาบปูน กับโครงสร้างไม้ เครื่องบนสร้างด้วยโครงสร้างไม้ในระบบเสาและคาน หลังคาเป็นทรงจั่วมีการซ้อนชั้นของหลังคาด้านหน้าสามชั้น ด้านหลังสองชั้นสัมพันธ์กับการยกเก็จของผัง หลังคามุงด้วยกระเบื้องดินเผาหรือแป้นเกล็ด ด้านหลังวิหารมี พระธาตุเจดีย์มงคลศรีสยาม เป็นเจดีย์ทรงปราสาทล้านนา ประดับด้วยสีทอง โดยรอบมีการจำลอง พระธาตุประจำปีเกิดทั้ง 12 ด้านหน้าเจดีย์มีพระพุทธรูปสมปรารถนาพุทธชยันตีปิดทอง ตั้งอยู่ในตู้กระจก
เจ้าอาวาสปกครองเท่าที่ทราบ
๑ ครูบาเจ้าคันธิยะ
๒ ครูบาเจ้าทาริยะ
๓ พระครูธรรมบัณฑิต (อินปั๋น ปณฺฑิโต) 2475-2514
๔ พระครูธรรมโฏศล (อินเหลา สุจิตฺโต)