ประวัติวัดบางบอน
วัดบางบอน เดิมมีชื่อว่า วัดใหม่ตาเฉย ชาวบางบอนใต้ นำโดย ปู่เฉย – ย่ากัน เปียธัญญา และเพื่อนบ้านร่วมกันสร้างวัดนี้ขึ้นมา เหตุผลที่สร้างวัดคือบริเวณชุมชนบางบอนไม่มีวัดเพื่อประกอบกิจกรรมทางพระพุทธศาสนา ปู่เฉยและย่ากันได้บริจาคที่ดินของตนประมาณ 3 ไร่ เมื่อปี พ.ศ. 2453 โดยเริ่มจากสร้างเป็นเพิงไม้ปูพื้นด้วยไม้กระดานไว้ซึ่งเดิมเป็นที่อยู่ของตน แต่ต่อมาวัดได้ย้ายฝั่งตรงข้ามกับที่ตั้งวัดบางบอนปัจจุบัน พระภิกษุศิริ สิริปญโญ มีดำริสร้างอุโบสถหลังใหม่ให้ถาวรแทนอุโบสถหลังแรกที่ปู่เฉยสร้างไว้เมื่อ พ.ศ. 2459 และได้สร้างพระพุทธปฏิมาประธานซึ่งมีพระนามว่า พระบรมศรีสุคต อุดมพรตชินกูล พุทธบรมบพิธ (พุทโธ) ชาวบ้านเรียกพระนามท่านว่า หลวงพ่อเกษร โดยทำพิธีทองหล่อพระพุทธรูปขึ้นที่วัดราชโอรสาราม เล่ากันว่า เมื่อครั้งอัญเชิญพระพุทธรูปลงเรือมาตามแม่น้ำ เครื่องยนต์เรือเกิดดับก่อนถึงใต้สะพานข้ามรถไฟ ไม่สามารถเดินทางต่อไปได้ จนต้องนำขึ้นฝั่งเดินทางทางบก เพื่อให้พระพุทธรูปอยู่เหนือสะพานจึงจะสามารถอัญเชิญท่านเดินทางต่อมาได้ ทำให้ชาวบ้านนับถือเป็นอย่างมาก
หลวงพ่อเกษร
ภายในวิหาร เป็นที่ประดิษฐานหลวงพ่อเกษร ถือว่าพระคู่บ้านคู่เมืองของเขตบางบอน โดยสาธุชนนิยมมาขอพรการงาน สุขภาพ และเรื่องที่ดิน สำเร็จสมหวังดั่งตั้งใจไปแล้วหลายราย
วัดบางบอนได้รับพระราชทานวิสุงคามสีมาในรัชสมัยพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว เมื่อวันที่ 4 มิถุนายน พ.ศ. 2460