สมเด็จพระเจ้ากรุงธนบุรี (สมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราช) สมเด็จพระนเรศวรมหาราช (องค์ดำ) วัดทองบ่อ บางปะอิน อยุธยา เนื้อผง

สมเด็จพระนเรศวรมหาราชสมเด็จพระนเรศวรมหาราช หรือ สมเด็จพระสรรเพชญ์ที่ 2 เป็นพระมหากษัตริย์พระองค์ที่ 18 แห่งอาณาจักรอยุธยา และพระมหากษัตริย์พระองค์ที่ 2 แห่งราชวงศ์สุโขทัย พระองค์เป็นกษัตริย์แห่งอาณาจักรอยุธยาตั้งแต่ พ.ศ. 2133 หลังจากที่พระราชบิดาคือสมเด็จพระมหาธรรมราชาธิราชเสด็จสวรรคต และเป็นเจ้าแห่งล้านนาตั้งแต่ พ.ศ. 2145 จนกระทั่งเสด็จสวรรคตใน พ.ศ. 2148 สมเด็จพระนเรศวรเป็นพระมหากษัตริย์ไทยที่เป็นที่เคารพนับถือมากที่สุดพระองค์หนึ่ง เนื่องจากพระองค์เป็นที่รู้จักในการต่อสู้เพื่อปลดปล่อยกรุงศรีอยุธยาจากการเป็นเมืองขึ้นของอาณาจักรตองอูในปี พ.ศ. 2127 ในรัชสมัยของพระองค์ได้ทำสงครามกับพม่าตองอูหลายครั้ง สมเด็จพระนเรศวรยังเจริญสัมพันธไมตรีกับฮอลันดาใน พ.ศ. 2142

ราชการสงครามในสมเด็จพระนเรศวรมหาราช เป็นเหตุการณ์ที่ยิ่งใหญ่และสำคัญยิ่งของชาติไทยเป็นอย่างมาก พระองค์ได้กู้อิสรภาพของไทยจากการเสียกรุงศรีอยุธยาครั้งแรก และได้ทรงแผ่อำนาจของราชอาณาจักรไทย อย่างกว้างใหญ่ไพศาล นับตั้งแต่ประเทศพม่าตอนใต้ทั้งหมด นั่นคือ จากฝั่งมหาสมุทรอินเดียทางด้านตะวันตก ไปจนถึงฝั่งมหาสมุทรแปซิฟิกทางด้านตะวันออก ทางด้านทิศใต้ตลอดไปถึงแหลมมลายู ทางด้านทิศเหนือก็ถึงฝั่งแม่น้ำโขงโดยตลอด และยังรวมไปถึงรัฐไทใหญ่บางรัฐ

ทั้งนี้สมเด็จพระนเรศวรมหาราช ทรงได้รับการยกย่องว่าเป็น 1 ใน 8 สมเด็จพระบูรพมหากษัตริย์ผู้ยิ่งใหญ่ในประเทศไทย ทรงได้รับการถวายพระราชสมัญญานามว่าเป็น มหาราช พระองค์ที่ 2 แห่งประเทศไทย

สมเด็จพระเจ้ากรุงธนบุรี
สมเด็จพระเจ้ากรุงธนบุรี หรือ สมเด็จพระบรมราชาที่ 4 หรือ สมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราช (จีน: 鄭昭; พินอิน: Zhèng Zhāo; แต้จิ๋ว: Dênchao; 17 เมษายน พ.ศ. 2277 – 6 เมษายน พ.ศ. 2325) มีพระนามเดิมว่า สิน เป็นคนไทยเชื้อสายจีน เป็นพระมหากษัตริย์ผู้ก่อตั้งอาณาจักรธนบุรี และเป็นพระมหากษัตริย์พระองค์เดียวของราชอาณาจักรธนบุรี

เดิมพระองค์เป็นนายทหารในรัชกาลสมเด็จพระที่นั่งสุริยาศน์อมรินทร์ ต่อมา พ.ศ. 2310 เกิดการเสียกรุงศรีอยุธยาครั้งที่สอง พระองค์ได้เป็นผู้นำขับไล่ทหารพม่าที่ยึดครองกรุงศรีอยุธยาอยู่ในเวลานั้น และได้ปราบดาภิเษกเป็นพระเจ้ากรุงศรีอยุธยาอีกเจ็ดเดือนถัดมา โดยพระองค์ย้ายเมืองหลวงไปยังกรุงธนบุรี และรวบรวมแผ่นดินซึ่งมีขุนศึกก๊กต่าง ๆ ปกครองให้กลับเป็นปึกแผ่นอีกครั้ง เช่นเดียวกับการขยายอาณาเขตออกไปอย่างกว้างขวาง นอกจากนี้ ยังทรงฟื้นฟูราชอาณาจักรในด้านต่าง ๆ ให้กลับคืนสู่สภาวะปกติหลังสงคราม ทั้งส่งเสริมกิจการด้านเศรษฐกิจ ศาสนา ศิลปวัฒนธรรม วรรณกรรม และการศึกษา ภายหลังรัฐบาลไทยประกาศให้วันที่ 28 ธันวาคมของทุกปีเป็น "วันสมเด็จพระเจ้าตากสิน" และยังทรงได้รับสมัญญานามมหาราช

พระองค์เสด็จสวรรคตเมื่อวันที่ 6 เมษายน พ.ศ. 2325 เมื่อพระชนมพรรษา 48 พรรษา หลังถูกสมเด็จเจ้าพระยามหากษัตริย์ศึกซึ่งเป็นพระสหายสำเร็จโทษ และสืบราชสมบัติต่อเป็นต้นราชวงศ์จักรีในปัจจุบัน รวมเวลาครองราชย์ 15 ปี พระองค์มีพระราชโอรสและพระราชธิดารวมทั้งสิ้น 30 พระองค์ พระองค์ทรงเป็นวีรกษัตริย์ของชาติไทยที่ประชาชนรู้จักดีและเป็นที่เคารพสักการะมากที่สุดพระองค์หนึ่ง นอกจากนี้ยังมีพระบรมราชานุสรณ์ของพระองค์มีประดิษฐานมากที่สุด

วัดทองบ่อ
วัดทองบ่อ เป็นวัดราษฎร์สังกัดคณะสงฆ์ฝ่ายธรรมยุติกนิกาย ตั้งอยู่ริมแม่น้ำเจ้าพระยา ในตำบลขนอนหลวง อำเภอบางปะอิน จังหวัดพระนครศรีอยุธยา โดยมีพระครูอาทรพิพัฒนโกศล เป็นเจ้าอาวาส

วัดทองบ่อ เดิมชื่อ วัดเพียประสาท บริเวณที่ตั้งวัดเคยเป็นด่านขนอนเก็บภาษีอากรในสมัยกรุงศรีอยุธยา มีเรื่องเล่าต่อกันมาว่ามีเรือสำเภาใช้ในการขนส่งสินค้าเกิดอับปาง ทำให้เรือพร้อมเสากระโดงจมลง จนมาติดที่หน้าวัด ชาวบ้านช่วยกันเก็บขึ้นมาไว้ที่วัด ชาวบ้านในบริเวณนี้เป็นชาวมอญซึ่งอพยพมาเมื่อครั้งสมัยกรุงศรีอยุธยา ในสมเด็จพระนเรศวรมหาราช ทรงกู้เอกราช เรียกชุมชนนี้ว่า ชุมชนเสากระโดง อย่างไรก็ดีสำนักงานพระพุทธศาสนาแห่งชาติระบุว่าตั้งวัดเมื่อ พ.ศ. 2328 ได้รับพระราชทานวิสุงคามสีมาเมื่อวันที่ 13 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2491

มีหลักฐานว่าวัดทองบ่อสร้างขึ้นในสมัยกรุงศรีอยุธยาตอนปลาย มีเจดีย์ย่อมุมไม้สิบสอง ศิลปะอยุธยา ภายในบรรจุพระบรมสารีริกธาตุ วัดแห่งนี้มี หลวงพ่อโต เป็นพระประธานในอุโบสถ นอกจากนั้นวัดยังมีพิพิธภัณฑ์พื้นบ้าน และเป็นศูนย์ศึกษาของชาวมอญ อยู่ในศาลาการเปรียญของวัด ได้รวบรวมของมีค่า เช่น เสากระโดงเรือไม้ตะเคียน เรือชนิดต่าง ๆ มีการจัดแสดงพระพุทธรูปศิลปะมอญอันงดงาม พระพุทธรูปหยก อายุถึง 2,000 ปี ภาพวาดกษัตริย์มอญ และคัมภีร์งาช้างจารอักขระภาษามอญโบราณ เป็นต้น

วัดยังมีประเพณีชาวมอญ เช่นการประเพณีสงกรานต์ชาวรามัญเป็นประจำ มีประเพณีตักบาตรน้ำผึ้ง การเล่นสะบ้า และอื่น ๆ
ข้อมูล วิกิพีเดีย