รูปเหมือน พระครูภาวนาวิริยาจารย์ (บุญ ถิราโส) วัดลิ้นช้าง เพชรบุรี เนื้อผง หลังยันต์ รุ่นแทนคุณ

ชื่อวัด :วัดลิ้นช้าง
นิกาย :มหานิกาย
ประเภทวัด :วัดราษฎร์
วันตั้งวัด :วันที่ 21 เดือน มีนาคม ปี 2540
วันรับวิสุงคามสีมา :วันที่ 12 เดือน มิถุนายน ปี 2546
ที่อยู่ :วัดลิ้นช้าง ตำบลยางน้ำกลัดเหนือ อำเภอหนองหญ้าปล้อง
เลขที่ :-
หมู่ที่ :3
ซอย :-
ถนน :-
แขวง / ตำบล :ยางน้ำกลัดเหนือ
เขต / อำเภอ :หนองหญ้าปล้อง
จังหวัด :เพชรบุรี
ไปรษณีย์ :76160
เนื้อที่ :42 ไร่
2 งาน
3 ตารางวา
Line :wlc2560
มือถือ :0898918854

ประวัติความเป็นมา
๑. ข้อมูลพื้นฐาน

ชื่อสำนักปฏิบัติธรรมประจำจังหวัดเพชรบุรี  แห่งที่ ๑๕  วัดลิ้นช้าง ได้รับการจัดตั้งตามมติ  มส.  ครั้งที่  ๒/๒๕๕๑  สังกัดมหานิกาย

ตั้งอยู่บ้านลิ้นช้าง  หมู่ที่ ๓  ตำบลยางน้ำกลัดเหนือ อำเภอหนองหญ้าปล้อง  จังหวัดเพชรบุรี  รหัสไปรษณีย์  ๗๖๑๖๐

โทรศัพท์  ๐๘-๘๔๕๖-๗๕๑๓, ๐๘-๙๘๘๒-๓๘๐๔

นามเจ้าสำนัก  พระครูสุนทรวัชรการ   ฉายา  อพโล  นามเดิม  อำพล   วณิชย์ธิติกาล อายุ  ๕๐   พรรษา  ๒๔  

วิทยฐานะ  นักธรรมเอก/ปริญญาโท (พธ.ม.) ตำแหน่งเจ้าคณะปกครองสงฆ์   เจ้าคณะตำบลหนองหญ้าปล้อง เขต ๒

ได้รับการจัดตั้งเป็นสำนักปฏิบัติธรรมประจำจังหวัด  เมื่อวันที่ ๒๑ มกราคม ๒๕๕๑ เป็นสำนักปฏิบัติธรรมประจำจังหวัดดีเด่น ปีพุทธศักราช ๒๕๕๔

๒. จำนวนพระวิปัสสนาจารย์  ๓  รูป

๒.๑ ชื่อ  พระครูสุนทรวัชรการ    ฉายา   อพโล   อายุ  ๕๐   พรรษา  ๒๔ วิทยฐานะ  นักธรรมเอก/ปริญญาโท (พธ.ม.)

๒.๒ ชื่อ  พระอาจารย์สุทัน         ฉายา   ทันฺตจิตฺโต   อายุ  ๖๘   พรรษา  ๒๔ วิทยฐานะ  นักธรรมโท/ปริญญาตรี

๒.๓ ชื่อ  พระใบฎีกานาวาเรศ     ฉายา   ชินวโร   อายุ  ๔๐   พรรษา  ๑๑ วิทยฐานะ  นักธรรมเอก/ปริญญาตรี (วท.บ.)  

๓. แนวการสอน/ปฏิบัติกัมมัฏฐาน

แบบบริกรรม   สัมมา - อรหัง

วิชชาธรรมกาย   พระเดชพระคุณ   พระมงคลเทพมุนี

หลวงพ่อสด   วัดปากน้ำ   ภาษีเจริญ   กรุงเทพมหานคร

๔. สภาพสัปปายสถาน

เนื้อที่  ๔๒  ไร่  ๒  งาน  ๓  ตารางวา   ศาลาปฏิบัติธรรม  ๓  หลัง

อาคารที่พักชาย  ๑  หลัง/หญิง  ๒  หลัง

สามารถรับรองผู้ปฏิบัติธรรมได้  ๑๐๐  คน/ครั้ง

๕. จำนวนพุทธศาสนิกชนเข้าร่วมกิจกรรม

- สรุปจำนวนพุทธศาสนิกชนผู้มาปฏิบัติธรรม ปี พ.ศ. ๒๕๕๙ จำนวน  ๖,๒๒๑  คน

- จำนวนพุทธศาสนิกชนผู้มาปฏิบัติธรรมในไตรมาส ๑ (๑ ม.ค. ๕๙–๓๑ มี.ค. ๕๙)  จำนวน  ๑,๕๐๘   คน

- จำนวนพุทธศาสนิกชนผู้มาปฏิบัติธรรมในไตรมาส ๒ (๑ เม.ย. ๕๙–๓๐ มิ.ย. ๕๙) จำนวน   ๙๙๗    คน

- จำนวนพุทธศาสนิกชนผู้มาปฏิบัติธรรมในไตรมาส ๓ (๑ ก.ค. ๕๙–๓๐ ก.ย. ๕๙)  จำนวน  ๑,๑๖๒    คน

- จำนวนพุทธศาสนิกชนผู้มาปฏิบัติธรรมในไตรมาส ๔ (๑ ต.ค. ๕๙–๓๑ ธ.ค. ๕๙)  จำนวน  ๒,๕๕๔  คน

   หมวดที่ ๑ บริเวณสำนัก  อาคารที่พัก  ศาลาปฏิบัติธรรม  

และสิ่งอำนวยความสะดวกพื้นฐาน

วัดลิ้นช้าง ได้รับตั้งให้เป็นสำนักปฏิบัติธรรมประจำจังหวัดเพชรบุรี แห่งที่ ๑๕ เมื่อปีพ.ศ. ๒๕๕๑ สภาพภูมิประเทศเป็นป่าเบญจพรรณ อยู่ในแนวเทือกเขาตะนาวศรี รอยต่อติดกับประเทศพม่า ประชากรที่อาศัยอยู่รอบบริเวณวัดเป็นชาวไทยภูเขาเผ่ากะเหรี่ยง ส่วนใหญ่ประกอบอาชีพเกษตรกรรม ทำไร่ข้าวไว้บริโภคเอง ปลูกพริกกะเหรี่ยงเป็นพืชเศรษฐกิจหลัก มีวัฒนธรรม และประเพณีเป็นของตนเอง เช่น ประเพณีเวียนศาลา ประเพณีก่อเจดีย์ทราย ประเพณีกินข้าวห่อ เป็นต้น ดำเนินชีวิตแบบเรียบง่าย รักสงบ พึ่งพาอาศัยซึ่งกันและกัน มีการเอาแรง ใช้แรงปลูกข้าว     เกี่ยวข้าว  ซึ่งในขณะนี้ทางสำนัก  กำลังดำเนินการก่อสร้าง  ศูนย์วัฒนธรรมกะเหรี่ยงบ้านลิ้นช้าง  เพื่อเป็นแหล่งเรียนรู้  และอนุรักษ์สืบสานประเพณีวัฒนธรรมกะเหรี่ยง    หมู่บ้านลิ้นช้าง ยังเป็นทางผ่านเข้าสู่สถานที่ท่องเที่ยวของอำเภอหนองหญ้าปล้องด้วย  มีน้ำตกแม่กระดังลา ซึ่งอยู่ห่างจากวัดลิ้นช้างเพียง ๙ กม. และศูนย์การท่องเที่ยวพุน้ำร้อน     ซึ่งอยู่ห่างจากวัดลิ้นช้างเพียง ๖ กม.  เท่านั้น    เป็นหมู่บ้านธงขาว  ปลอดยาเสพติด สภาพทั่วไปในสำนัก  ร่มรื่นอากาศบริสุทธิ์  สุขสดชื่น  มีต้นไม้ยืนต้นมาก  ประมาณร้อยละ  ๘๐  เป็นไม้ที่เติบโตขึ้นเองในพื้นที่นั้น  ร้อยละ  ๒๐  ทางสำนักหาพันธ์ไม้มาปลูกเสริม  เพื่อรักษาพื้นที่ให้ดูเป็นธรรมชาติมากที่สุด  ต้นไม้จึงไม่เป็นแถวเป็นแนว  มีขนาดใหญ่บ้างเล็กบ้างดูแล้วรู้สึกเหมือนกับว่าอยู่ท่ามกลางป่าที่เป็นธรรมชาติจริงๆ  สงบเย็นเพราะตั้งอยู่บนเนินเขาสูง  ห่างจากเขตหมู่บ้านพอสมควรแก่การประพฤติปฏิบัติธรรม  มีสัตว์ป่านานาพันธุ์ได้มาอาศัยเป็นที่พึ่งพิงให้อยู่รอดปลอดภัย  และยังมีไม้ผลน้อยใหญ่ซึ่งยังค่อนข้างอุดมสมบูรณ์ไว้เป็นอาหารเพื่อประทังชีวิตให้มีความสุข  จึงมีเสียงนกนานาชนิดขับกล่อมร้องเพลง  เสียงกระรอก  กระแต  กระจ้อนที่วิ่งเล่นกันขวักไขว่บนต้นไม้  เสียงไก่ป่าที่ยังขับขานอยู่บ้างในช่วงเช้าตรู่  และยังมีกิ้งก่าหลากหลายสี  โอกาสดีๆ อาจได้เห็นกิ้งก่าบินได้อีกด้วยสำหรับอาคารที่พักของผู้ปฏิบัติธรรมนั้น  ในกรณีที่ผู้เข้ารับการอบรมปฏิบัติธรรมมีจำนวนมากก็ใช้ศาลาปฏิบัติธรรมเป็นเรือนนอน  โดยแยกชาย/หญิง  ชัดเจน  ในกรณีที่ผู้เข้าอบรมปฏิบัติธรรมมีจำนวนน้อยก็มีอาคารเรือนนอนแยกนอนตากหาก  โดยแยกชาย/หญิง  ชัดเจนเช่นกัน  ซึ่งทางสำนักมีนโยบายในการปลูกสร้างสิ่งๆต่างให้น้อยที่สุด  แต่ใช้ประโยชน์จากสิ่งปลูกสร้างนั้นให้มากที่สุด  โดยคำนึงถึงพื้นที่ในการก่อสร้างให้เสียต้นไม้น้อย  อิงธรรมชาติให้มาก  ที่นี่จึงใช้ศาลาปฏิบัติธรรมเป็นเรือนนอนด้วย  สร้างสิ่งเดียวแต่ใช้ประโยชน์คุ้มค่า สำหรับห้องน้ำ  และห้องอาบน้ำนั้นก็แยกชายหญิงชัดเจน  แต่ก็จะดูจำนวนผู้เข้าอบรมปฏิบัติธรรมด้วยว่า  มีสัดส่วนผู้หญิง/ผู้ชายมากน้อยกว่ากันอย่างไร  แล้วจึงจัดสรรปันส่วนตามจำนวนนั้นๆ  โดยแยกชายหญิงไว้ชัดเจน  ห้องน้ำก็เป็นห้องอาบน้ำได้ด้วย  มีอาคารอาบน้ำรวมผู้ชาย  ใช้สำหรับในกรณีที่ผู้ปฏิบัติธรรม มีเป็นจำนวนมาก  ห้องอาบน้ำอาจไม่เพียงพอ  การก่อสร้างจะคำนึงถึงประโยชน์ใช้สอย  และการบำรุงดูแลรักษาเป็นสำคัญ  ถ้าสร้างให้มากจนเกินไป ก็จะดูแลทำความสะอาดได้ไม่ทั่วถึง  มีเท่าที่พอใช้จำเป็น  ปรับใช้แก้ไขปัญหาให้เหมาะสมกับสถานการณ์นั้นๆ  ยึดหลักประหยัดปลอดภัย  เพื่อให้สอดคล้องกับผู้เข้ารับการอบรมปฏิบัติธรรม สำหรับระบบไฟฟ้า  ทางสำนักก็ได้ดำเนินการขอการไฟฟ้าฯให้ติดตั้งหม้อแปลงเฉพาะ  ใช้สำหรับที่สำนักโดยตรง  เพื่อให้มีไฟฟ้าใช้เพียงพอ  หากเกิดไฟฟ้าดับ  ทางสำนักก็ยังมีเครื่องปั่นไฟไว้ใช้สำรองทั้งระบบอีกด้วย  สำหรับระบบประปานั้นใช้น้ำบาดาลจากบ่อที่วัดเอง  ปั๊มขึ้นสำรองไว้ที่แทงค์สูง  และแทงค์นอน  ไว้เป็นน้ำใช้ซึ่งเพียงพอต่อผู้เข้ารับการอบรมปฏิบัติธรรม  สำหรับน้ำบริโภคนั้น  ทางสำนักมีน้ำฝนใสสะอาดตกลงมาจากฟ้า  ซึ่งผ่านการกรองอย่างดีไว้บริโภคเองเพียงพอปีต่อปี  สำหรับผู้เข้ารับการอบรมปฏิบัติธรรมนั้น  ได้จัดหาน้ำดื่มที่ใช้สำหรับบริโภคทั่วไปตามท้องตลาดมาบริการให้ไว้ซึ่งเพียงพอต่อผู้เข้ารับการอบรมปฏิบัติธรรม และก็ยังติดตั้งเครื่องกรองน้ำสำหรับบริโภคที่ได้มาตรฐานไว้สำรองใช้อีกด้วย
ข้อมูล buddhismdata