วัดโรงช้างเป็นวัดเก่าแก่สมัยกรุงศรีอยุธยาเมื่อสมัยพระยาโคตรบองขึ้นครองราชย์ สถานที่แห่งนี้เรียกว่า กองช้าง เพราะเป็นที่พักของกองช้าง ต่อมาได้เรียกกันเพี้ยนไปเป็น คลองช้าง จนกระทั่งทาราชการได้เปิดโรงเรียนประชาบาลขึ้นที่วัดนี้ จึงได้เปลี่ยนชื่อเป็น วัดโรงช้าง บริเวณวัดโรงช้างมีพระพุทธรูปใหญ่อยู่กลางแจ้ง 3 องค์ เป็น พระพุทธรูปปางมารวิชัย ปางห้ามญาติ และปางไสยาสน์ สิ่งที่น่าสนใจของวัดนี้คือเจดีย์องค์ใหญ่ของวัดที่ภายในได้สร้างเป็นห้องลับใต้ดินเพื่อใช้สำหรับเก็บแผ่นอิฐจารึกพระไตรปิฎกจำนวน 84,000 พระธรรมขันธ์ โดยได้เล็งเห็นว่า ในอนาคตอาจมีเหตุการณ์ที่คาดไม่ถึงเช่น สงครามนิวเคลียร์ซึ่งอาจทำให้พระไตรปิฏกสูญหายจากโลกได้
"หลวงพ่อทวี"หรือ "พระครูพิลาศธรรมกิตต์" ท่านเกิดเมื่อวันที่ 10 ตุลาคม พ.ศ. 2454 ตรงกับวันอังคาร แรม 3 ค่ำ เดือน 11 ปีกุน ณ บ้านโรงช้าง อ.เมือง จ.พิจิตร อุปสมบทเมื่อายุครบ 21 ปี ตรงกับวันที่ 26 มีนาคม 2475 ณ วัดโรงช้าง จากนั้นได้เดินทางไปศึกษาเล่าเรียนที่วัดพระเชตุพนฯ กับสมเด็จพระพุฒาจารย์ (เข้ม) หลวงพ่อทวีท่านได้เป็นผู้ริเริ่มจารึกพระไตรปิฏกลงบนแผ่นอิฐ จำนวน 1,500 คัมภีร์ ทั้งหมด 84,000 พระธรรมขันธ์ เก็บรักษาบรรจุไว้ในพระเจดีย์ของวัดโรงช้าง หลวงพ่อท่านละสังขารในปี พ.ศ. 2530 รวมศิริอายุได้ 76 ปี ปัจจุบันสรีระของหลวงพ่อทวียังคงอยู่ที่วัดโรงช้าง