จัดอยู่ในชุดพระร่วงพิมพ์ยืน ยอดนิยมของจังหวัดลพบุรี ถูกค้นพบที่กรุวัดไผ่แหลม และต่อมาพบอีกครั้งที่กรุวัดกระเจียว ในเขตจังหวัดลพบุรีเหมือนกัน พระทั้งสองกรุมีสภาพใกล้เคียงกันแม่พิมพ์เหมือนกัน เป็นพระศิลปะสมัยลพบุรียุคปลาย มีเพียงเนื้อตะกั่วสนิมแดงเนื้อเดียวจะปรากฏคราบไขปกคลุมพระทั่วไป มีขนาดความสูงสองนิ้วครึ่ง และมีเนื้อจัดเห็นสนิมแดงได้ทั่วองค์ ลักษณะพิมพ์ทรงยืนอยู่บนฐานขีดสองชั้นโดย จะมีฐานยื่นออกมารองรับพระบาทอย่างสวยงาม ด้านข้างจะมีเส้นรัศมีโดยรอบสําหรับด้านหลัง ส่วนมากจะพบที่เป็นหลัง เรียบแบนมีลายผ้าและจะมีด้านหลัง แอ่งมีลายผ้าเช่นกันแต่พบเจอได้น้อยกว่า
คาดกันว่าขึ้นมาจากกรุทั้งสองแห่ง มีจํานวนน้อยไม่ทราบจํานวนที่แน่ชัด แต่หาดูได้ยากมากในสมัยนี้ ด้านพุทธคุณยิ่งใหญ่เกรียงไกรในด้านมหาอํานาจ ร่มเย็นเป็นสุขรวมถึงด้านเมตตามหานิยม และดังทางด้านคงกระพันมหาอุดครบถ้วน ผู้ที่ได้ครอบครอง ถือได้ว่าทั้งมีบุญวาสนาและโชคดีเป็นที่สุด สนนราคาหลักแสนต้นๆ เป็นอย่างน้อย
ข้อมูลศาลมรดกไทย