หมื่นหาญณรงค์ ทรงใหญ่เพราะใส่เกราะ เดินหัวเราะกระหยิ่มและยิ้มยั่ว แม่จ้อยจ้องตาฝาดอย่างหวาดกลัว ไม่เห็นหัวหมื่นหาญ ฯสะท้านกาย
“ บุญเกิดเอ๋ย ถอยหลังมานั่งแคร่ ตะกี้แม่มองเงาหัวเจ้าหาย หากออกศึกแม่หวั่นอันตราย ถ้าลูกตายพวกเราคงเศร้าตรม”
...หมื่นหาญ ฯ กราบแทบเท้าแล้วกล่าวว่า ในวันข้า ฯ ดวงตกและหกล้ม ยิ่งตะกายเข้าตลิ่งกลับยิ่งจม ผู้หนึ่งก้มตัวถึงเข้าดึงมือ
วันนี้เขาออกสู้หมู่พม่า จะให้ข้าฯ จับเจ่าทิ้งเขาหรือ ยิ่งพม่าเข้าบุกควรลุกฮือ ดีกว่าชื่อว่าขลาดใช่ชาติชาย ทุกครั้งข้า ฯ ออกศึกไม่นึกว่า จะกลับมาเรือนรังเหมือนดังหมาย พรุ่งนี้ตื่นลืมตาหรือว่าตาย ไม่เสียดายชีวิตสักนิดเดียว”
แล้วกราบเท้าแม่ใหญ่เพื่อไปรบ ใจสงบไม่ฝ่อหรือห่อเหี่ยว มิอาจซ่อนวงรูปหน้าซูบเซียว แม่เกินเหนี่ยวฉุดรั้งหรือยั้งคืน
#หมื่นหาญณรงค์ เป็นทั้งน้อง ทั้งศิษย์รัก ของพระยาพิชัย ที่คอยปกป้องแผ่นดิน ขอสดุดีวีรกรรมอัญหาญกล้า ท่านหมื่นหาญณรงค์ ปัจจุบันมีรูปหล่อนี้่ อยู่ที่ วัดขวางชัยภูมิ จ.อุตรดิตถ์