"หัวนะโม"เป็นเครื่องรางของขลังที่ชาวจังหวัดนครศรธรรมราช รู้จักกันดี ซึ่งมีความเป็นมาที่ยาวนานกว่า 700 ปี โดยข้อมูลที่เล่าต่อๆ กันมาบอกว่า ก่อนพุทธศตวรรษที่ 18 หัวนะโมคือเม็ดโลหะที่เป็นเบี้ยใช้แทนเงินตราไว้แลกเปลี่ยนสินค้าในอาณาจักรตามพรลิงค์(นครศรีธรรมราช) ที่เรียกว่าหัวนะโมเนื่องจากมีลักษณะเป็นเม็ดกลม มีอักษร
ปัลลวะหรืออักษรอินเดียโบราณเป็นอักขระศักดิ์สิทธิ์แห่งห้วงทะเลใต้โดยคิดว่า นะโมอาจหมายถึงความนอบน้อมหรือหมายถึงหัวใจของคาถาพุทธศาสนาที่เรากล่าวกันอยู่บ่อยๆ ว่า
"นโม ตสฺสภควโต อรหโต สมฺมา สมฺพุทธสฺส" คล้าย
ลอ ลิงในอักษรไทยปัจจุบัน ต่อมาบ้านเมืองได้เมื่อเกิดโรคห่า หรือ อหิวาตกโรคพระเจ้าศรีธรรมาโศกราช กษัตริย์แห่งอาณาจักตามพรลิงค์ ได้ทรงทำพิธีปลุกเสกหัวนะโมขึ้นด้วยพิธีกรรมแบบพราหมณ์โดยอัญเชิญเทพเจ้าทั้งสามคือ
พระศิวะ พระวิษณุ และพระพรหม มาสถิตในหัวนะโมเป็นอักขระแทนองค์เทพเจ้าทั้งสามองค์ แล้วเอาไปหว่านไว้รอบๆเมืองและในสถานที่เกิดโรคระบาดปรากฏว่าโรคห่าได้หายไปจากอาณาจักรนครศรีธรรมราชจนสิ้น